อนุรักษ์มรดกอิสลาม

[addullslam]

20. การศอละวาดแก่ท่านร่อซูล เป็นสาเหตุทำให้เขานึกออก
ในสิ่งที่เขาหลงลืม
21. การศอละวาดแก่ท่านร่อซูล เป็นสาเหตุทำให้ความยากจนหมดไป
22. การศอละวาดแก่ท่านร่อซูล เป็นสาเหตุทำให้การร่วมประชุมนั้นๆ
เป็นการร่วมประชุมที่ดี และจะไม่กลับกลายเป็นความเศร้าสลดใจ
แก่ผู้เข้าร่วมประชุม ในวันกิยามะฮฺ
23. การศอละวาดแก่ท่านร่อซูล เป็นสาเหตุแห่งการขจัดความตระหนี่ถี่เหนียว
24. การศอละวาดแก่ท่านร่อซูล จะเป็นสาเหตุให้เขารอดพ้นจากดุอาอฺ
ที่ร่อซูลวิงวอนขอให้ผู้ไม่ศอละวาดแก่ท่าน ได้รับความต่ำต้อย
25. การศอละวาดแก่ท่านร่อซูล จะนำพาให้ไปสู่สวรรค์
26. การศอละวาดแก่ท่านร่อซูล จะทำให้รอดพ้นจากสิ่งที่ไม่ดี
อันอาจจะเกิดขึ้นในที่ประชุม

[addullslam]

27. การศอละวาดท่านร่อซูล เป็นสาเหตุทำให้คำพูดสมบูรณ์
28. การศอละวาดท่านร่อซูล เป็นสาเหตุทำให้รัศมีสาดส่องไปทั่วสะพาน
สิร็อฎ ขณะที่เขาผ่านไป
29. การศอละวาดท่านร่อซูล เป็นสาเหตุให้รอดพ้นจากการออกห่างจากท่านร่อซูล
30. การศอละวาดท่านร่อซูล เป็นสาเหตุให้ได้รับการสรรเสริญจากมะลาอิกะฮฺ
ที่อยู่ในฟากฟ้าและแผ่นดิน
31. การศอละวาดท่านร่อซูล เป็นสาเหตุทำให้มีความจำเริญในอายุ
การงาน ตลอดจนสิ่งอำนวยประโยชน์สุขแก่เขา
32. การศอละวาดท่านร่อซูล เป็นสาเหตุที่ทำให้ได้รับความเอ็นดูเมตตาจากอัลลอฮฺ
33. การศอละวาดท่านร่อซูล เป็นการชี้ให้เห็นว่ารักท่านร่อซูล
34. การศอละวาดท่านร่อซูล เป็นสาเหตุที่ทำให้ อัลลอฮฺรักเรา
35. การศอละวาดท่านร่อซูล เป็นสาเหตุทำให้เขาได้อยู่ในหนทางที่เที่ยงตรง

[addullslam]

36. การศอละวาดท่านร่อซูล เป็นสาเหตุทำให้ชื่อถูกเสนอให้ท่านร่อซูล
37. การศอละวาดท่านร่อซูล เป็นสาเหตุทำให้เท้ามั่นคง
ขณะที่เดินข้ามสะพานสิร็อฎ
38. การศอละวาดท่านร่อซูล ถือเป็นการแสดงการขอบคุณแก่ท่านร่อซูล
ตามสิทธิที่ท่านควรจะได้รับ
39. การศอละวาดท่านร่อซูล เป็นการรวมไว้ซึ่งการรำลึกถึง อัลลอฮฺ
กตัญญูต่อสิ่งที่พระองค์ทรงประทานให้
40. การศอละวาดท่านร่อซูล เป็นสาเหตุทำให้ได้ยกฐานะ ณ อัลลอฮฺ
ซุบฮานะฮูวะตะอาลา ในขณะเดียวกันก็เป็นการชี้ให้เห็นว่าผู้กระทำเช่นนั้น
ทราบถึงฐานะอันยิ่งใหญ่ของท่านร่อซูลอีกด้วย

[addullslam]

ตามรายงานข้างต้นทำให้นักปราชญ์มีความเห็นว่า การศอละวาดแก่ท่านร่อซูล
นั้นมีหลายแบบ หลายสำนวน แม้แต่เราจะใช้สำนวนที่มีคำกล่าวน้อยก็ได้ เช่น
ก. ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ใช้กล่าวเมื่อได้ยินชื่อ ท่านร่อซูลหรือนบี หรือมุฮัมมัด
ข. เมื่อศอละวาดแด่ท่านให้ใช้คำว่า อัลลอฮุมมะ ศ็อลลิอะลา มุฮัมมัด
หรือ อัลลอฮุมมะศ็อลลลิ อะลา มุฮัมมัด อันนะบียัล อุมมีย์
ค. สำหรับศอละวาดมี่สมบูรณ์ที่สุดก็คือ อัศศอละวาด อิบรอฮีมียะฮฺ
ที่พวกเราใช้กล่าวในละหมาดขณะอ่านตะชะฮฺฮุด สุดท้าย ซึ่งเป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้ว

[addullslam]

#ผลดีของการระบุชื่อของท่านนบี ในจดหมาย ในหนังสือ ข้อเขียนและตำราต่างๆ #
1. ท่านอิมามบัยฮะกีย์ และอิมามอัดดารกุฎนีย์ ได้บันทึกรายงานของท่านอบูบักร
อัศศิคดี๊กฺ ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ ไว้ว่า ท่านร่อซูล กล่าวว่า
ผู้ไดบันทึกวิชาใดๆจากฉัน (หมายถึงเขียนส่วนหนึ่งส่วนใดจากคำสอนของท่านนบี)
แล้วผู้เขียนได้ศอละวาด แด่ฉันในข้อเขียนนั้น เขาผู้นั้นยังจะคงได้รับผลตอบแทน
ตราบเท่าที่มีผู้อ่านข้อเขียนดังกล่าว
2. ท่านอิมาม ฎ็อบรอนีย์และคนอื่นๆ ได้บันทึกรายงานจากท่านอบีฮุรอยเราะฮฺ
ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ โดยท่านกล่าวว่า ท่านร่อซูล กล่าวว่า
ผู้ไดศอละวาดแก่ฉัน โดยศอละวาดนั้นถูกจารึกในหนังสือ หรือตำราเล่มหนึ่งเล่มได
บรรดามะลาอิกะฮฺจะศอละวาดแก่เขาผู้นั้น ตราบไดที่ชื่อของฉันยังคงอยู่
ในหนังสือหรือตำรับตำราเล่มนั้น

[addullslam]

#ผลดีของการระบุชื่อของท่านนบี ในจดหมาย ในหนังสือ ข้อเขียนและตำราต่างๆ #
1. ท่านอิมามบัยฮะกีย์ และอิมามอัดดารกุฎนีย์ ได้บันทึกรายงานของท่านอบูบักร
อัศศิคดี๊กฺ ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ ไว้ว่า ท่านร่อซูล กล่าวว่า
ผู้ไดบันทึกวิชาใดๆจากฉัน (หมายถึงเขียนส่วนหนึ่งส่วนใดจากคำสอนของท่านนบี)
แล้วผู้เขียนได้ศอละวาด แด่ฉันในข้อเขียนนั้น เขาผู้นั้นยังจะคงได้รับผลตอบแทน
ตราบเท่าที่มีผู้อ่านข้อเขียนดังกล่าว
2. ท่านอิมาม ฎ็อบรอนีย์และคนอื่นๆ ได้บันทึกรายงานจากท่านอบีฮุรอยเราะฮฺ
ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ โดยท่านกล่าวว่า ท่านร่อซูล กล่าวว่า
ผู้ไดศอละวาดแก่ฉัน โดยศอละวาดนั้นถูกจารึกในหนังสือ หรือตำราเล่มหนึ่งเล่มได
บรรดามะลาอิกะฮฺจะศอละวาดแก่เขาผู้นั้น ตราบไดที่ชื่อของฉันยังคงอยู่
ในหนังสือหรือตำรับตำราเล่มนั้น

[addullslam]

# ชอบให้ศอละวาดแก่ท่านนบี มากๆในค่ำวันศุกร์และในวันศุกร์ #
1.บรรดาอิมาม อันได้แก่อะฮฺมัด อบูดาวู๊ด อันนะซาอีย์ อิบนิมาญะฮฺ
อิบนิฮิบบานและอัลฮากีมได้บันทึกไว้ จากรายงานของท่านเอาว์ซฺ
ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ ว่า ท่านร่อซูล กล่าวว่า
แน่แท้วันที่ประเสริฐที่สุดในบรรดาวันทั้งหลายของพวกท่านนั้นคือ
วันศุกร์ ในวันนั้น อาดัมถูกสร้าง (หมายถึงอัลลอฮฺทรงสร้างอาดัม)
และในวันนั้นอาดัมถูกเอาชีวิต (หมายถึงวะฟาต) และในวันนั้น
จะมีการเป่าสังข์ และในวันนั้นมนุษย์ทั้งหลายจะสลบไสลไม่ได้สติ
(หลังจากเป่าสังข์แล้ว) ดังนั้นพวกท่านจงศอละวาดให้แก่ฉันมากๆ
แท้จริงการศอละวาดของพวกท่านที่มีต่อฉันนั้นจะถูกนำมาเสนอแก่ฉัน
บรรดาศอฮาบะฮฺกล่าวว่า โอ้ ท่านร่อซูล ศอละวาดของพวกเราจะถูก
เสนอแก่ท่านได้อย่างไร ในเมื่อศพของท่านได้ผุเปื่อยไปแล้ว
ท่านร่อซูลจึงตอบแก่บรดาศอฮาบะฮฺว่า แท้จริงอัลลอฮฺทรงห้าม
แผ่นดินไม่ให้กินศพของบรรดาผู้เป็น นบี

[addullslam]

2. อิมาม บัยฮะกีย์ ได้บันทึกรายงานของท่าน อบี อุมามะฮฺ ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ
กล่าวว่า ท่านร่อซูล กล่าวว่า
ท่านทั้งหลายจงศอละวาดให้แก่ฉันมากๆ ในทุกๆวันศุกร์
แท้จริงศอละวาดของประชาชาติของฉัน (หมายถึงการให้ศอละวาดแด่ท่านร่อซูล)
จะถูกเสนอแก่ฉันในทุกวันศุกร์ ผู้ใดที่ศอละวาดแก่ฉันมากที่สุด
เขาจะมีฐานะเป็นผู้ไกล้ชิดที่สุดกับฉัน
3. และเช่นเดียวกัน ท่านอิมามบัยฮะกีย์ได้บันทึกรายงานของท่าน
อนัส บีน มาลิก ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ ว่า ท่านร่อซูล กล่าวว่า
ท่านทั้งหลายจงศอละวาดแก่ฉันให้มากๆ ในวันศุกร์
และค่ำของวันศุกร์ ผู้ไดศอละวาดแก่ฉันครั้งหนึ่ง
อัลลอฮฺทรงศอละวาดให้แก่เขาสิบครั้ง

[addullslam]

#ผลร้ายที่จะประสบกับผู้ที่ละเลยหรือไม่ให้ความสนใจ
ในการศอละวาดแก่ท่านร่อซูล #
1. ท่านอิมามฎ็อบรอนีย์ได้บันทึกรายงานของท่าน ฮุซัยนฺ บินอาลี ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ
แจ้งว่า ท่านร่อซูล กล่าวว่า
ผู้ไดที่ชื่อของฉันถูกกล่าว ณ เขา และเขาไม่เห็นว่าการศอละวาด
ให้แก่เขานั้นเป็นความสำคัญ เขาผู้นั้นก็ไม่รู้จักทางที่จะนำไปสู่สวรรค์
2. และบรรดาอิมามอันได้แก่ ติรฺมิซีย์ อะฮฺมัด อันนะซาอีย์ อัลฮากิม และอิบนิ
ฮิบบาน ได้บันทึกรายงานของท่านอาลี บิน อบีฎอลิบ ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ
ว่า ท่านร่อซูล กล่าวว่า
คนที่ตระหนี่ที่สุดนั้นคือ ผู้ที่ ชื่อของฉันถูกกล่าว ณ เขา แต่เขาก็ไม่ศอละวาดแก่ฉัน
3. และบรรดาอิมาม อันได้แก่อะฮฺมัด ติรฺมิซีย์ นะซาอีย์ ฎ็อบรอนีย์ ฮากิมและอิบนิ ฮิบบาน
ได้บันทึกรายงานของท่าน อบีฮุรอยเราะฮฺ ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ กล่าวว่า ท่านร่อซูล
กล่าวว่า
ขออัลลอฮฺทรงให้จมูกของบุคคลใดที่ชื่อของฉันถูกกล่าว ณ เขา แล้วเขา
ไม่ศอละวาดแก่ฉัน แปะติดฝุ่น (หมายถึงให้ได้รับความต่ำต้อย)

[addullslam]

4. บรรดาอิมามอันได้แก่มุสลิม ติรฺมิซีย์ อิบนุคุซัยมะอฺ อิบนุฮิบบานและอัลฮากิม
ได้บันทึกรายงานของท่านอบีฮุรอยเราะฮฺ ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ กล่าวว่า
ครั้งหนึ่งท่านร่อซูล ขึ้นมิมบัร เมื่อขึ้นบันไดขั้นที่หนึ่ง ท่านกล่าวว่า อามีน
เมื่อขึ้นขั้นที่สอง กล่าวว่า อามีน ภายหลังจากท่านขึ้นขั้นที่สามแล้ว
ท่านก็กล่าวว่า อามีน บรรดาศอฮาบะฮฺกล่าวแก่ท่านร่อซูลว่า โอ้ท่านร่อซูล
เราได้ยินท่านกล่าว อามีน สามครั้ง
ท่านร่อซูลกล่าวว่า เมื่อฉันขึ้นสู่ขั้นที่หนึ่ง ญิบรีล อะลัยอิสลาม มาหาฉัน และกล่าวว่า
ขออัลลอฮฺทรงให้ความต่ำต้อย จงประสบกับบุคคลที่เมื่อเดือนรอมฎอนเข้ามาสู่เขา
แล้วรอมฎอนจากไปโดยเขานั้นไม่ได้รับการอภัยโทษ แล้วฉันก็กล่าว อามิน
เมื่อฉันขึ้นสู่ขั้นที่สอง ท่านญิบรีลกล่าวว่า ขออัลลอฮฺทรงให้ความต่ำต้อยประสบ
กับผู้ที่ทันชีวิตของบิดามารดาของเขา หรือคนหนึ่งคนได แต่แล้วท่านทั้งสอง
ไม่เป็นสาเหตุให้เขาผู้นั้นเข้าสวรรค์ แล้วฉันก็กล่าว อามีน
เมื่อฉันขึ้นสู่ขั้นที่สามท่านญิบรีลกล่าวว่า ขออัลลอฮฺทรงให้ความต่ำต้อย
ประสบกับบุคคลที่เมื่อชื่อของท่านร่อซูล ถูกกล่าว ณ เขา
แล้วเขาไม่ศอละวาดแก่ท่าน และฉันก็กล่าว อามีน

[addullslam]

หะดีษดังกล่าวนี้รวมสาเหตุ3ประการที่ทำให้บุคคลไม่ได้เข้าสวรรค์
หรืออีกนัยหนึ่งเป็นเหตุให้บุคคลประสบกับความต่ำต้อย นั่นก็คือ
ก. ปล่อยให้รอมฎอนเข้ามาโดยที่เขาไม่ละหมาดและไม่ถือศิลอดในเดือนนั้น
ข. เนรคุณต่อบิดามารดาหรือต่อคนหนึ่งคนได จากท่านทั้งสอง
ค. ไม่ศอละวาดแก่ท่านร่อซูล

[addullslam]

#จะต้องกล่าวศอละวาด ณ ที่ได #
1. ให้กล่าวศอละวาดขณนั่งตะชะฮฺฮุดสุดท้าย
การให้กล่าวศอละวาด ณ ที่นี้ นับว่ามีความสำคัญอย่างยิ่ง มวลมุสลีมีน
มีมติเอกฉันท์ว่า เรื่องนี้มีบทบัญญัติระบุไว้แล้วแต่ยังมีความเห็นไม่ตรงกัน
นักวิชาการกลุ่มหนึ่งเห็นว่าเป็นวาญิบ(จำเป็น) แต่อีกกลุ่มหนึ่งถือว่า
ชอบให้กระทำ (มุสตะฮับ) และแต่ละฝ่ายก็นำหลักฐานมาสนับสนุน
ความเห็นฝ่ายตน เมื่อเราพินิจพิจารณาหลักฐานของทั้งสองฝ่ายแล้ว
ก็จะเห็นว่าหลักฐานของทั้งสอลฝ่ายแล้ว ก็จะเห็นว่าหลักฐานหลุ่มที่มี
ทรรศนะว่าเป็น วาญิบ นั้นแข็งแรงกว่า และสิ่งที่สนับสนุนทรรศนะนี้ก็คือ
ก. ไม่ปรากฎว่ามีศอหะบะฮฺท่านไดที่กล่าวว่า ไม่จำเป็นต้องกล่าว
ศอละวาดในตะชะฮฺฮุดสุดท้าย และเป็นที่รู้กันว่าคำพูดของศอหะบะฮฺนั้น
เมื่อไม่มีคำคัดค้านก็ถือเป็นหลักฐานได้

[addullslam]

ข. การกล่าวศอละวาดในตะชะฮฺฮุดสุดท้าย เป็นการกระทำของมวลมุสลีมีน
นับตั้งแต่สมัยของท่านร่อซูลจนถึงปัจจุบัน ถ้าหากเป็นเรื่องที่ไม่จำเป็นแล้ว
ก็แน่นอนว่าประชาชาติอิสลาม จะมีความเห็นสอดคล้องกันในการปฎิบัติ
เรื่องนี้ไม่ได้ ไม่ว่าในยุคใดหรือประเทศใดก็ตาม
สำหรับการกล่าวศอละวาดในตะชะฮฺฮุดแรกนั้น เป็นเพียงหนึ่งในทรรศนะของ
ท่านอิมามชาฟิอีย์ที่ให้ไว้ ซึ่งไม่ตรงกับทรรศนะของท่านที่ถือว่า
ไม่ต้องศอละวาดในตะชะฮฺฮุดแรก ทั้งนี้เพราะตะชะฮฺฮุดแรกนั้นตามบัญญัติแล้ว
ชอบให้ใช้เวลาไม่นานนัก ดังปรากฎหลักฐานว่า เมื่อท่าน นบี
นั่งตะชะฮฺฮุดแรกนั้น ท่านนั่งคล้ายกับนั่งบนหินร้อนๆ และไม่ปรากฎว่าท่านเคย
อ่านศอละวาดในตะชะฮฺฮุดแรก และไม่เคยปรากฎว่าจะมีศอหะบะฮฺท่านหนึ่ง
ท่านใดชอบให้กระทำเช่นนั้น

[addullslam]

อนึ่ง หะดีษที่มีผู้นำมาเป็นหลักฐานสนับสนุนทรรศนะของอิมามชาฟิอีย์
ในการให้อ่านศอละวาดในตะชะฮฺฮุดแรกนั้นเป็นหะดีษ ฎออีฟ
เนื่องจากสายสืบหะดีษดังกล่าวมีบุคคลที่เชื่อถือไม่ได้
เช่น มูซา อิบนิ อุบัยดะฮฺ อัมรฺ อิบนิ ซัมมัร และญาบิรฺ อิบนิ ญัวะอฺฟีย์ เป็นต้น

[addullslam]

2. ให้กล่าวศอละวาด ในตอนท้ายของดุอาอฺกุนู๊ด
ดังที่ปรากฎในหะดีษ อุบัยยฺ อิบนิ กะอ์บฺ ร่อฎอยัลลอฮุอันฮุ
เมื่อท่านนำละหมาดตะรอวี้ฮฺ ในสมัยของท่านคอลีฟะฮฺ อุมัร อับนิลค็อฎฎ็อบ
ร่อฎิยัลลอฮุอันฮุ ท่านอุบัยยฺเคยกล่าวศอละวาดในดุอาอฺกุนู๊ต หะดีษนี้เป็นหะดีษศอฮี้ฮฺ
และก็มีอีกรายงานหนึ่งจากท่านกอตาดะฮฺ จากท่านอับดิลลาฮฺ อิบนิล ฮาริซ แจ้งว่า
ท่านอะบาฮะลีมะฮฺ (หมายถึง มุอ๊าซ อิบนิ ฮาริซ อัลอันซอรีย์)
เคยศอละวาดแก่ท่านร่อซูลในดุอาอฺกุนู๊ต บันทึกโดย อิบนุ คุซัยมะฮฺ
และท่านมุอ๊าซผู้นี้เป็นอีกบุคคลหนึ่งที่ท่านอุมัรเคยแต่งตั้งให้เป็นอิมาม
นำละหมาดตะรอวี้ฮฺ
สำหรับรายงานเกี่ยวกับมุอ๊าซนั้นเป็นรายงานที่ศอฮี้ฮฺ และมีนักวิชาการทางหะดีษ
หลายท่านบันทึกไว้ เช่น อิบนินัซรฺ อิบนิ ฮาติม และอิสมาอีล อัลกอฎีย์ เป็นต้น