Moradokislam.org - ซูเราะห์อัลอันอาม อายะห์ที่ 52

โดย อบูบาซิ้ล

وَلا َتَطْرُدِ الّذِيْنَ يَدْعُوْنَ رَبَّهُمْ باِلغَداَوةِ وَالعَشِيِ يُرِيْدُوْنَ وَجْهَهُ مَاعَليْكَ مِنْ حِسَابِهِمْ مِنْ شَئٍّ
وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَليْهِمْ مِنْ شَئٍّ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُوْنَ مِنَ الظَالِمِيْنَ

“และเจ้า (มูฮัมหมัด) จงอย่าขับไล่บรรดาผู้ที่วิงวอนขอต่อองค์อภิบาลของพวกเขา ทั้งยามเช้าและยามเย็น โดยพวกเขาปารถนาความโปรดปรานของพระองค์ ไม่เป็นผลร้ายใดๆแก่เจ้าในผลงานที่จะถูกสอบสวนของพวกเขา และผลงนของเจ้าก็ไม่มีผลต่อพวกเขาแต่อย่างใด ฉะนั้นเจ้าจะขับไล่พวกเขาได้อย่างไร มิเช่นนั้นเจ้าก็จะเป็นหนึ่งในบรรดาผู้อธรรม”

ในศาสนาอิสลามไม่มีการแบ่งชนชั้น วรรณะ แต่ทุกคนมีสิทธิ์ในการแสดงความจงรักภักดีตามกรอบของศาสนา ซึ่งคนที่ดีที่สุดในศาสนานี้ก็คือ คนที่มีความยำเกรงต่อพระองค์อัลลลอฮ์นั่นเอง
ต่างกับคนที่ไม่ใช่มุสลิม ซึ่งเขาจะให้ความสำคัญ ยกย่องให้เกียรติแก่ผู้มีฐานะ หรือผู้มียศตำแหน่งทางสังคม โดยไม่คำนึงว่า ทรัพย์สินหรือตำแหน่งที่เขาครอบครองอยู่นั้นได้มาโดยบริสุทธิ์ ยุติธรรมหรือไม่ และที่สำคุญก็คือเขาไม่ได้ให้ความสำคัญกับความดี และคนดี ฉะนั้นคนดีมีศาสนาในสังคมจึงถูกเมิน ไม่ได้รับเกียรติ และถูกมองว่าเป็นคนต่ำต้อยและไร้ค่า

เช่นเดียวกับเหตุการณ์ที่บรรดามุชรีกีน (ผู้ตั้งภาคี) ได้มาหาท่านรอซูล โดยเสนอข้อต่อรองว่า พวกเขาจะรับฟังคำสอนของท่านรอซูล ก็ต่อเมื่อท่านรอซูลได้ขับบรรดาผู้ต่ำต้อย ไร้เกียรติออกไปก่อน นั่นหมายถึงเหล่าศอฮาบะห์ผู้ยากไร้ และอดีตเคยเป็นทาส เช่นท่านบิลาล และท่านอื่นๆ อีกจำนวน 6 คน ที่อยู่ในเหตุการณ์ และนี่เป็นสาเหตุของการประทานอัลกุรอานอายะห์นี้ โดยท่านซะอฺด์ อิบนิอบีวักกอศ รายงานว่า

كُنَّا مَعَ النَبِيِ صَلى اللهُ عَليْهِ وَسَلَّمَ سِتَّةَ نَفَرٍ فَقَالَ المُشْرِكُوْنَ لِلنَبِي ِصَلىَ اللهُ عَليْهِ وَسَلَّمَ
اطْرُدْ هَؤُلاءِ لاَ يَجْتَرِئُوْنَ عَليْنَا وَكُنْتُ أنَا وَابْنُ مَسْعُوْدٍ وَرَجُلٌ مِنْ هُذَيْلٍ وَبِلالٌ وَرَجُلانِ لَسْتُ
اُسَمِّيْهِمَا فَوَقَعَ فِي نَفْسِ رَسُوْلِ اللهِ صَلىَ اللهُ عَلْيهِ وَسَلَّمَ مَاشَاءَ اللهُ أنْ يَقَعَ فَحَدَّثَ نَفْسَهُ فَأنْزَلَ اللهُ
وَلاَ تَطْرُدِ الذِيْنَ يَدْعُوْنَ رَبَّهُمْ بِالغَداةِ وَالعَشِيِّ يُرِيْدُوْنَ وَجْهَهُ

“พวกเราจำนวนหกคน ได้อยู่ร่วมกันท่านรอซูล ศ็อลล็อลลอฮุอลัยฮิวะซัลลัม ขณะนั้นได้มีบรรดามุชีกีนมาหา แล้วกล่าวแก่ท่านรอซูลว่า ท่านจงไล่พวกนี้ออกไป อย่าให้พวกเขามาตีเสมอเรา ในเหตุการณ์นี้มีฉัน (ซะอฺด์ อิบนิอบีวักกอศ) อิบนิมัสอู๊ด, และอีกสองคนจากเผ่าฮุซัยล์ ส่วนอีกสองคนนั้นฉันจำชื่อเขาไม่ได้ แต่สิ่งที่พระองค์อัลลอฮ์ประสงค์ยังคงอยู่ในใจท่านของท่านรอซูล จนท่านได้รำพึงแก่ตัวเอง กระทั่งพระองค์อัลลอฮ์ได้ทรงประทานอัลกุรอานอายะห์นี้มาว่า “และเจ้า (มูฮัมหมัด) จงอย่าขับไล่บรรดาผู้ที่วิงวอนขอต่อองค์อภิบาลของพวกเขา ทั้งยามเช้าและยามเย็น โดยพวกเขาปารถนาความโปรดปรานของพระองค์” บันทึกโดยท่านอิหม่ามมุสลิม บทที่ว่าด้วยเรื่อง ความประเสริฐของศอฮาบะห์ ฮะดีษเลขที่ 4434