อนุรักษ์มรดกอิสลาม

[asan]

การอาซานเมื่อหามมัยยิตลงจากบ้านเอามาจากซุนนะฮใครหรือ?

มีคนบางกลุ่มเวลาหามมัยยิตออกจากบ้านเพื่อไปฝังที่กุโบร์ จะมีการอาซาน บ้างก็มีการตะฮลี้ล ซึ่งสิ่งเหล่านี้ ไม่มีแบบอย่างจากซุนนะฮนบี ศ็อลฯ และไม่มีมาจากแบบอย่างสะลัฟผู้ทรงธรรม

1.ชัยคุลอิสลามอิบนุตัยมียะฮ (ร.ฮ)กล่าวว่า

كان المَيِّتُ على عهدِ رَسولِ اللهِ صلَّى الله عليه وسلَّم يخرُجُ به الرِّجالُ يحملونَه إلى المقبرةِ، لا يُسْرِعون ولا يُبْطئونَ، بل عليهم السَّكينةُ، لا نساءَ معهم، ولا يَرفعونَ أصواتَهم، لا بقراءةٍ ولا غيرِها، وهذه هي السُّنَّة باتِّفاقِ المسلمين)

ปรากฏว่ามัยยิต ในสมัยของท่านรซูลุลลอฮ ศ็อลฯ บรรดาผู้ชายจะนำเขาออกมา แบกไปยังสุสาน (กุโบร์) พวกเขาไม่รีบเร่งและไม่ล่าช้า แต่ทว่า พวกเขามีความสงบ ไม่มีบรรดาผู้หญิงพร้อมกับพวกเขา และพวกเขาไม่ทำเสียงดัง ไม่ทำเสียงดังด้วยการอ่าน (อัลกุรอ่าน)และไม่ทำเสียงดังด้วยอืนจากมัน และนี้คือ สุนนะฮ ด้วยการเห็นฟ้องของบรรดาปราชญ์มุสลิมีน - ดู อัลฟะตาวา อัลกุบรอ 5/361

........
การหามมัยยิตไปกุโบร์ในสมัยนบี ศ็อลฯ มัยยยิต จะถูกหามไปด้วยความสงบสำรวมโดยบรรดาผู้ชาย ไม่มี บรรดาผู้หญิง และไม่มีการทำเสียงดัง ไม่ว่าจะเป็นการอ่านอัลกุรอ่านและอื่นๆก็ไม่มี

2.ซะกะรียา บิน มุหัมหมัด อันอันศอรีย์(ร.ฮ)กล่าวว่า

قال النَّوَوِيُّ وَالْمُخْتَارُ وَالصَّوَابُ ما كان عليه السَّلَفُ من السُّكُونِ في حَالِ السَّيْرِ مَعَهَا فَلَا يُرْفَعُ صَوْتٌ بِقِرَاءَةٍ وَلَا ذِكْرٍ وَلَا غَيْرِهِمَا لِأَنَّهُ أَسْكَنُ لِلْخَاطِرِ وَأَجْمَعُ لِلْفِكْرِ فِيمَا يَتَعَلَّقُ بِالْجِنَازَةِ وهو الْمَطْلُوبُ في هذا الْحَالِ".

อันนะวาวีย์ ได้กล่าวว่า "และทัศนะที่ถูกเลือกและถูกต้อง คือ สิ่งที่ชาวสะลัฟได้ดำเนินอยู่บนมัน จากการ เงียบสงบ ในขณะที่เดินพร้อมกับมัน(ญะนาซะฮที่ถูกหาม)ไม่มีการทำเสียงดังด้วยการอ่าน ,ไม่มี(การทำเสียงดัง)ด้วยการซิกิร และไม่มี(การทำเสียงดัง)อื่นจากทั้งสองนั้น เพราะ แท้จริง มันคือการสงบนิ่ง สำหรับสิ่งที่อยู่ในใจและการรวมสำหรับการคิด ในสิ่งที่เกี่ยวกับญะนาซะฮ (หมายถึงเกี่ยวกับการตาย) และนี้คือ สิ่งที่ต้องการ ในสถาวะนี้ -ดู อัสนันอัลมะฏอลิบ 1/312 (ดูสำเนาหนังสือที่แนบมา)

..............
สรุปคือ
อิหม่ามนะวาวีย์(ร.ฮ)ระบุว่าที่ถูกเลือกและที่ถูกต้องคือ สิ่งที่ปราชญ์ยุคสะลัฟได้ปฏิบัติ คือ การเงียบสงบ เวลาเดินพร้อมกับญะนาซะฮที่ถูกหามไปกุโบร์ ไม่มีการทำเสียงดัง ด้วยการอ่านอัลกุรอ่าน,การซิกิรและอื่นๆ เพราะเวลานั้นให้เงียบและคิดถึงความตาย

3. ฟัครุดดีน อุษมาน บิน อะลีย อัซซัยละอีย์ (ร.ฮ)กล่าวว่า

"وَعَلَى مُشَيِّعِي الْجِنَازَةِ الصَّمْتُ وَيُكْرَهُ لَهُمْ رَفْعُ الصَّوْتِ بِالذِّكْرِ، وَقِرَاءَةِ الْقُرْآنِ فَإِنَّ مَنْ سُنَنِ الْمُرْسَلِينَ الصُّمَاتُ مُخَالِفًا لِأَهْلِ الْكِتَابِ"

และหน้าที่เหนือบรรดาผู้ไปส่งญะนาซะฮ คือ การเงียบ การทำเสียงดังด้วยการซิกิร ,การอ่านอัลกุรอ่าน เป็นมักรูฮ แก่พวกเขา เพราะแท้จริง ส่วนหนึ่งจากบรรดาสุนนะฮของบรรดารอซูล คือ การเงียบ (ในขณะไปส่งญะนาซะฮ) โดยการให้แตกต่างกับชาวคัมภีร - ติบยานอัลหะกออิก ชัรหกันซิดดะกออีก 3/207

..............

ตามสุนนะฮ การไปส่งญะนาซะฮ ไปกุโบร์นั้นจะต้องอยู่ในอาการที่สงบ สำรวม ไม่มีการทำเสียงดัง ไม่ว่าจะด้วยการอ่านอัลกุรอ่านและการซิกีร ก็ไม่มี แล้ว การอาซาน ขณะหามมัยยิตออกจากบ้านเพื่อพาไปกุโบร์นั้นที่มีคนบางกลุ่มปฏิบัติกัน เป็นซุนนะฮของใคร ได้มาจากใหน ? ถ้าไม่มี หยุดสร้างมรดกที่เป็นบิดอะฮในศาสนาไว้ให้กับลูกหลานเถอะครับ

อะสัน หมัดอะดั้ม
6/1/63