والتوبة النصوح ينبغي أن تتوفر فيها شروط بينها العلماء كما يلي:
أولاً: أن يكون صاحبها مخلصاً في توبته لا يريد بها إلا وجه الله، فليس تائباً من يترك المعاصي خوفاً من رجال الشرطة أو خشية الفضيحة، أو يترك الخمر خوفاً على نفسه وحفاظاً لصحته، أو يبتعد عن الزنا خوفاً من طاعون العصر (الإيذر).
ثانياً: أن يكون صادقاً في توبته، فلا يقل تبت بلسانه وقلبه متعلق بالمعصية؛ فتلك توبة الكذابين.
ثالثاً: أن يترك المعصية في الحال.
رابعاً: أن يعزم على أن لا يعود.
خامساً: أن يندم على وقوعه في المخالفة، وإذا كانت المعصية متعلقة بحقوق الآدميين فإنها تحتاج لشرط إضافي، وهو:
سادساً: رد الحقوق إلى أصحابها أو التحلل وطلب العفو منهم.
การเตาบะอนะศูหา(การสารภาพผิดด้วยความซื่อสัตย์และจริงใจ) ควรจะปฏิบัติตามเงื่อนไขต่างๆในการการเตาะบะฮนั้นให้สมบูรณ์ ตามที่บรรดาอุลามาได้อธิบายเอาไว้ดังต่อไปนี้
1.ผู้ที่เตาบะฮนั้นจะต้องเตาบะฮเพื่ออัลลอฮ ไม่ใช่การเตาบะฮ(สำนึกผิด)ผู้ที่ละทิ้งความผิดเพราะกลัวตำรวจ หรือ กลัวความชั่วจะถูกเปิดเผย หรือ ละทิ้งการดื่มสุราเพราะกลัวจะอันตรายต่อร่างกายหรือเพื่อรักษาสุขภาพ หรือ ห่างใกลจากการซีนา(ละเมิดประเวณี)เพราะกลัวโรคเอดส์
2. ต้องมีความจริงใจในการเตาบะฮ ไม่ใช่แค่กล่าวว่าฉันสำนึกผิดแล้ว แต่หัวใจยังผูกพันธ์อยู่กับความผิดนั้น การเตาบะฮ แบบนั้น เป็นการเตาบะฮของคนโกหก
3. จะต้องละทิ้งความผิดอันนั้นโดยทันที
4. จะต้องตั้งใจอย่างแน่วแน่ว่าจะไม่กลับไปทำความผิดนั้นอีก
5. เสียใจทีตกอยู่ในความผิดพลาดนั้น และหากความผิดนั้น เกี่ยวข้องกับการละเมิดสิทธิมนุษย์ ก็จะต้องอาศัยเงื่อนไขเพิ่มเติมคือ
6. ต้องนำสิทธิอันนั้นกลับคืนเจ้าของของมัน หรือ ขออนุญาตและขออภัยจากพวกเขา