อนุรักษ์มรดกอิสลาม

[miemie]

[size=18]อัสลามุอะลัยกุม

ดิฉันมีเรื่องที่เครียดมากค่ะ คือเป็นคนที่ละหมาด เเล้วมีความรู้สึกว่าละหมาดเราใช้ไม่ได้ ต้องตักบีรใหม่ หรือตั้งสติกับการอ่านซุเราะในตอนละหมาดอย่างมาก ดิฉันมีความรู้สึกยากลำบากให้การอ่านเเต่ละอายะห์ในเวลาละหมาด เเต่ก็ไม่เคยคิดจะทื่งละหมาด บางครั้งที่รู้สึกไม่สบายใจว่า ละหมาดเราใช้ได้จริงหรือ บางครั้งก้อสลัดความกังวลออกไปได้ ด้วยการคิดว่า ถ้าเราไม่เข้มเเข็งเเล้วกลับไปละหมาดใหม่เราจะเป็นเเบบนี้ตลอดไปเเละเราต้องปล่อยวาง
เเต่บางครั้ง อาการกังวลก็มีมากกว่่า จนต้องกลับมาละหมาดใหม่ ซึ่งมันเป็นเรื่องยากลำบากมากเพราะอย่างที่บอกคือเเต่ละร็อกอะ มันผ่านไปยากมาก เเต่ไม่ได้คิดจะทิ้งนะคะ เเละไม่เคยทำด้วย ตลอดระยะเวลา หลายปีที่ผ่านมาตังเเต่มีอาการเเบบนี้

ทีนี้ เมื่อตอนอิชา ที่ผ่านมา ดิฉันละหมาดอิชา เสร็จก้อไปตะรอเวี๊ยะที่มัสยิด ตอนละหมาดที่มัสยิด ในใจก็คิดว่า เอ๊ะ ผ้าตะละกงเราบางนะ มันเห็นลายหรือสีเสื้อยืดข้างในตะละกงเลย ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ก็รู้ว่ามันบาง เเต่คิดว่า ไม่เป็นไร เพราะผ้ามีหลายชนิด เเล้วผ้าเเบบเราคนก้อใส่กันเยอะเเยะเวลาละหมาด เเต่ตอนละหมาดเสร็จใจกลับคิดว่ามันต้องละหมาดใช่ไม่ได้เเน่ๆๆเเล้วเราต้องกลับไปละหมาดอิชาใหม่มั้ย

พอคิดได้อย่างนี้ความเครียดก็มาทันที เเต่ตอนนี้ดิชั้นตัดสินใจว่าจะไม่กลับไปละหมาด เพราะุถือว่าขณะที่เราละหมาด เราไม่ได้คำนึงถึงจุดนี้ เราไม่ได้ตั้งใจใส่ผ้าตะละกงที่บางทั้งๆที่รู้ว่ามันจะเสียละหมาด (เพราะคงไม่มีคนทำอย่างนั้น) เเต่ดิฉันก็ตั้งใจว่าจะไม่ใช่ตะละกงผืนนันอีก ในวักกะตูต่อๆไป

เเละสาเหตุที่สำคัญที่ชั้นไม่กลับไปละหมาดอีก ก็คือชั้นตะวักกัล ว่าชั้นทำดีที่สุดเเล้ว เเละชั้นอยากปล่อยวางกับอาการขี้กังวลของดิฉัน เพราััะชั้นเป็นทุกข์กับทุกครั้งที่ต้องเรื่มละหมาด มันยากจริงๆ อาจารย์ทั้งหลายช่วยตอบด้วยว่า ชั้นทำถูกใช่มั้ย ขอบคุณมากๆค่ะ


อ้อ เเล้วที่บอกว่าวิสวาส อาการเเบบนี้จะเรียกวิสวาสได้มั้ย เเล้วตอนนี้เป็นเดือนรอมดอน ชัยตอนถูกล่ามโซ่ เเต่ดิชั้นยังมีอาการกังวลเเละย้ำคิดย้ำทำอยู่เลย เเละเป็นบ่อยมาก อย่างนี้เพราะอะไรคะ


ที่จริงมีอีกหลายเหตุการณ์หลายเรื่องที่กังวล เเต่วันหลังจะมาถามใหม่นะคะ เครียดมากกๆๆๆๆ[/size]เลย

[asan]