อนุรักษ์มรดกอิสลาม

[asan]

สัยยิดสาบิกกล่าวว่า

فَفِيْ سَنَدِهِ أَبُوْ جَعْفَرٍ الرَّازِيُّ وَ هُوَ لَيْسَ بِالْقَوِيِّ وَ حَدِيْثُهُ لاَ يَنْهَضُ لِْلإِحْتِجاَجِ بِهِ إِذْ لاَ يُعْقَلُ أَنْ يَقْنُتَ رَسُوْلُ اللهِ صلّى الله عليه و سلّم فِي الْفَجْرِ طُوْلَ حَياَتِهِ ثُمَّ يَتْرُكُهُ الْخُلَفاَءُ مِنْ بَعْدِهِ بَلْ أَنَّ أَنَساً نَفْسَهُ لَمْ يَكُنْ يَقْنُتُ فِي الصُّبْحِ كَماَ ثَبَتَ ذَلِكَ عَنْهُ. وَ لَوْ سُلِّمَ صِحَّةُ الْحَدِيْثِ فَيُحْمَلُ الْقُنُوْتُ الْمَذْكُوْرُ فِيْهِ عَلَى أَنَّهُ صلّى الله عليه و سلّم يُطِيْلُ الْقِياَمَ بَعْدَ الرُّكُوْعِ لِلدُّعاَءِ وَ الثَّناَءِ إِلَى أَنْ فاَرَقَ الدُّنْياَ. فَإِنَّ هَذَا مَعْنًى مِنْ مَعاَنِى الْقُنُوْتِ وَ هُوَ هُناَ أَنْسَبُ. { فقـه السـنة 1 : 199
และในสายรายงานของมัน (ของหะดิษอะนัส) มีอบูญะฟัรอัรรอซีย์ เขาเป็นบุคคลที่หลักฐานไม่แข็งแรง และหะดิษของเขานำมาเป็นหลักฐานไม่ได้ เพราะไม่สมเหตุสมผล/ไม่กินกับปัญญา ที่ว่ารซูลุลลอฮ สอ็ลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม อ่านกุนูตในละหมาดศุบฮิตลอดชีวิต ของท่าน แล้วบรรดาเคาะลิฟะฮหลังจากท่านกลับละทิ้งมัน ยิ่งไปกว่านั้นอะนันเอง ซึ่งเป็นผู้รายงานหะดิษนี้ ก็ไม่ได้อ่านกุนูตในละหมาดศุบฮ ดังปรากฏรายงานดังกล่าวจากเขา – ดูฟิกฮอัสสุนนะฮ เล่ม 1 หน้า 199
.........
หะดิษมีปัญหา แต่ในมัซฮับชาฟีอียะฮ เป็นสุนนะฮ มุอักกะดะฮ ถ้าทิ้งต้องสุญูดสะฮวีย์ คุณอับดุฮมีหะดิษไหมครับ เรื่องสุญูดสะฮวีย์เพราะทิ้งกุนูต

[abdooh]

นั่นเป็นทัศนะของซัยยิดซาบิก ซึ่งเขาไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านหะดีษ มาดูผู้เชี่ยวชาญด้านหะดีษกล่าวไว้เกี่ยวกับหะดีษดังกล่าว (จากที่ผมหยิบยกมาแล้ว)

คำพูด:

ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่า มีข้อความบางข้อความที่ยังไม่ถูกแปล ซึ่งตรงนั้นเกี่ยวข้องกับหะดีษที่ว่า أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَنَتَ شَهْرًا يَدْعُو عَلَيْهِمْ، ثُمَّ تَرَكَهُ، فَأَمَّا فِي الصُّبْحِ فَلَمْ يَزَلْ يَقْنُتُ حَتَّى فَارَقَ الدُّنْيَا ความว่า "แท้จริงท่านนบีซ.ล.อ่านกุหนูตสาบแช่งพวกเขาเป็นเวลาหนึ่งเดือน จากนั้นก็ทิ้งมัน แต่สำหรับในละหมาดซุบห์นั้น ท่านยังคงอ่านกุหนูตต่อไปจนกระทั่งท่านอำลาจากโลกนี้" หะดีษนี้รายงานโดยนักวิชการหะดีษหลายท่าน และในสายรายงานหะดีษนี้ มีผู้รายงานท่านหนึ่ง ชื่อ อบูยะฟัร อัรรอซี ซึ่งเป็นผู้ที่มีนักวิชาการหะดีษบางท่านระบุว่า อ่อนแอ ดังที่คุณอะสันนำเสนอ แต่ก็มีอีกหลายท่าน ซึ่งเป็นนักวิชาการหะดีษผู้สันทัด ระบุชัดว่า เป็นผู้ที่เชื่อถือได้ หรือ รายงานหะดีษโดยอยู่ในระดับ หะซัน หรือ ซอเหี๊ยะห์ ดังปรากฎอยู่ในหนังสือ ตะฮ์ซีบุตตะฮ์ซีบ ของท่านอิบน์หัจร์ อัลอัสกอลานี ผมขอสรุป ให้ทุกท่าน ดังมีรายนามต่อไปนี้ อิหม่ามอะห์หมัด - ยะห์ยา บุตร มะอีน - อิบน์อบีคอยซะมะฮ์ - อัดเดารี - อาลี บุตร อัลมะดานี - อิบน์อัมม๊าร อัลเมาศิลี - อบูฮาติม - อิบน์อะดี - อิบน์สะด์ - อัลฮากิม - อิบน์อับดิ้ลบัร ....... ดูชื่อ - ชั้น ของผู้รับรองท่านอบูยะฟัร อัรรอซีแล้ว เชื่อได้ว่า เขารายงานหะดีษได้อย่างถูกต้อง

........................จากข้างต้นนี้ชี้ชัดว่า มีนักวิชาการหะดีษระดับสูงหลายท่านรับรองความถูกต้องไว้

คุณอะสันกล่าวว่า

คำพูด:

ยิ่งไปกว่านั้นอะนันเอง ซึ่งเป็นผู้รายงานหะดิษนี้ ก็ไม่ได้อ่านกุนูตในละหมาดศุบฮ

........................ตรงนี้ไม่ใช่ปัญหาใดเลย เพราะเป็นที่ยอมรับในหมู่นักวิชการว่า สิ่งที่ถูกยึดถือ คือสิ่งที่ถูกรายงาน ไม่ใช่ทัศนะหรือการปฏิบัติของตัวผู้รายงาน เพราะต้องยึดที่คำพูดท่านนบีซ.ล.

คุณอะสันกล่าวว่า

คำพูด:

บรรดาเคาะลิฟะฮหลังจากท่านกลับละทิ้งมัน

.......................มีรายงานเรื่องนี้ ดังนี้
الْعَوَّامُ بْنُ حَمْزَةَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عُثْمَانَ عَنِ الْقُنُوتِ فِي الصُّبْحِ قَالَ: " بَعْدَ الرُّكُوعِ " قُلْتُ: عَمَّنْ؟ قَالَ: عَنْ أَبِي بَكْرٍ وَعُمَرَ وَعُثْمَانَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمْ " هَذَا إِسْنَادٌ حَسَنٌ، وَيَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ لَا يُحَدِّثُ إِلَّا عَنِ الثِّقَاتِ عِنْدَهُ
อัลเอาวามบุตรฮัมซะฮ์กล่าวว่า "ฉันถามอบูอุสมานเกี่ยวกับการกุหนูตในละหมาดซุบห์ เขากล่าวตอบว่า "(อ่าน)หลังจากรุกี๊วะ" ฉันกล่าว(ถาม)ว่า "มาจากผู้ใด ?" เขากล่าว(ตอบ)ว่า "จากอบูบักร์ อุมัร และอุสมาน ร.ด." สายรายงานนี้ดี และยะห์ยาบุตรสะอี๊ดจะไม่เล่าถ่ายทอดจากผู้ใดเว้นแต่ผู้ที่เชื่อถือได้ตามทัศนะของเขา (หะดีษนี้รายงานโดย อัลบัยฮากี อิบน์อบีซัยบะฮ์)
คำว่าการอ่านกุหนูตในละหมาดซุบห์ ชี้ชัดว่า เป็นการกุหนูตเฉพาะละหมาดซุบห์ ไม่ใช่กุหนูตนาซิละฮ์(เฉพาะที่มีเเหตุร้ายหรือเภทภัย)

คุณนำมาว่า

คำพูด:

และหะดิษของเขานำมาเป็นหลักฐานไม่ได้ เพราะไม่สมเหตุสมผล/ไม่กินกับปัญญา

.....................เมื่อหลักฐานปรากฎชัด ปัญญาจะเอามาใช้ทำไมในเรื่องศาสนาที่มีหลักฐานชัดเจนแบบนี้ และความคิดลักษณะนี้จะเป็นของใครก็ตาม เทียบไม่ได้กับคำสั่งของท่านนบีซ.ล.

[asan]

[quote="abdooh"][
คุณอะสันกล่าวว่า

[asan]

[quote="abdooh"]นั่นเป็นทัศนะของซัยยิดซาบิก ซึ่งเขาไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านหะดีษ มาดูผู้เชี่ยวชาญด้านหะดีษกล่าวไว้เกี่ยวกับหะดีษดังกล่าว (จากที่ผมหยิบยกมาแล้ว)

คำพูด:

ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่า มีข้อความบางข้อความที่ยังไม่ถูกแปล ซึ่งตรงนั้นเกี่ยวข้องกับหะดีษที่ว่า أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَنَتَ شَهْرًا يَدْعُو عَلَيْهِمْ، ثُمَّ تَرَكَهُ، فَأَمَّا فِي الصُّبْحِ فَلَمْ يَزَلْ يَقْنُتُ حَتَّى فَارَقَ الدُّنْيَا ความว่า "แท้จริงท่านนบีซ.ล.อ่านกุหนูตสาบแช่งพวกเขาเป็นเวลาหนึ่งเดือน จากนั้นก็ทิ้งมัน แต่สำหรับในละหมาดซุบห์นั้น ท่านยังคงอ่านกุหนูตต่อไปจนกระทั่งท่านอำลาจากโลกนี้"

เป็นข้ออ้างที่ฟังมาจนเบื่อแล้วครับ พอทัศนะที่ไม่ตรงกับตัวเองยากได้ ก้หาว่าอุลามาอคนนั้นไม่มีความรู้เก่งเท่าตนเอง และขอชี้แจงว่าไม่ควรตั้งกระทู้ซ้าซากครับ
_________________
จะยืนหยัดอยู่บนความจริง แม้ว่าจะขมขื่นเพียงใดก็ตาม

[abdooh]

คำพูด:

ใหนละครับหะดิษที่เคาะลิฟะฮ ทั้งสี่ อ่านกุนูตในละหมาดศุบฮิตลอดชีวิต อย่าสร้างความสับสนซิครับ

....... พวกเขาละหมาดซุบห์กันบางเวลาหรือครับ จนกระทั่งทำให้เข้าใจว่า พวกเขาไม่ได้อ่านกุหนูตในซุบห์ประจำ

คำพูด:

อัลเอาวามบุตรฮัมซะฮ์กล่าวว่า "ฉันถามอบูอุสมานเกี่ยวกับการกุหนูตในละหมาดซุบห์ เขากล่าวตอบว่า "(อ่าน)หลังจากรุกี๊วะ" ฉันกล่าว(ถาม)ว่า "มาจากผู้ใด ?" เขากล่าว(ตอบ)ว่า "จากอบูบักร์ อุมัร และอุสมาน ร.ด." สายรายงานนี้ดี และยะห์ยาบุตรสะอี๊ดจะไม่เล่าถ่ายทอดจากผู้ใดเว้นแต่ผู้ที่เชื่อถือได้ตามทัศนะของเขา (หะดีษนี้รายงานโดย อัลบัยฮากี อิบน์อบีซัยบะฮ์)

ผู้ถาม ถามว่า "การอ่านกุหนูตในละหมาดซุบห์" ตรงนี้บ่งชี้ชัดเจนว่า เมื่อมีการละหมาดซุบห์ ก็มีการอ่านดุอากุหนูต ซอฮาบะฮ์ที่ถามเกี่ยวกับการยกมือในการละหมาด แล้วได้รับคำตอบว่่า "ตอนตักบี๊ร ตอนก้มรุกั๊วะ ตอนเงยขึ้นมา ตอนลุกขึ้นทำร่อกะอัตที่สาม" ถามว่า คำตอบลักษณะนี้บ่งว่า ไม่ได้เป็นการทำประจำอย่างนั้นหรือ ผมว่า คนที่สร้างความสับสน เข้าใจแบบสับสน ไม่ใช่ผมแน่

คำพูด:

อัลหาฟิซ กล่าวว่า “และได้ทำให้สับสนต่อ หะดิษนี้คือ สิ่งที่รายงานโดย อัล-เคาะฏิบ จากสายรายงานของ กัยส บุตร อัรเราะบิอฺ จากอาศิม บุตร สุลัยมาน กล่าวว่า เรากล่าวแก่ท่านอะนัสว่า แท้จริงคนกลุ่มหนึ่ง พวกเขากล่าวอ้างว่า แท้จริงท่านนบี ศอลฯ อ่านกุนูตเป็นประจำในละหมาด ฟัจญร(ศุบฮิ) แล้วเขา(ท่านอะนัส)กล่าวตอบว่า “ พวกเขาโกหก ความจริง ท่านนบีได้อ่านกุนูต หนึ่งเดือน ขอดุอาสาปแช่ง พวกมุชริกีนกลุ่มหนึ่ง ) และ (ผู้รายงานที่ชื่อ)กัยซ (قيس ) ถึงแม้ปรากฏว่า หลักฐานอ่อน แต่ เขาก็ไม่ได้รับการตำหนิว่า โกหก . และมีรายงานโดยอิบนุคุซัยมะฮ ในเศาะเหียะของท่าน จากสายงานของ กอตาดะฮ จากอะนัสว่า ท่านนบี ศอลฯ ไม่ได้อ่านกุนูต นอกจากเมื่อ ขอดุอาให้แก่คน(มุสลิม)กลุ่มหนึ่ง หรือ ขอดุอาสาปแช่ง(แก่กาเฟร)กลุ่มหนึ่ง ) ดังนั้น บรรดาหะดิษที่รายงานจากอะนัส ขัดแย้งกันเอง และสับสน กรณีในลักษณะเช่นนี้ เอามาเป็นหลักฐานไม่ได้ - ดูหนังสือนัยลุ้ลเอาฏอร เล่ม 2 หน้า 386

....... คุณอะสันเอาหะดีษอ่อนแอมาใช้ทำไมครับ ??? คุณเอาหะดีษอ่อนมาทำให้หะดีษถูกต้องอ่อนตามได้ด้วยหรือ ???? หะดีษอ่อน ตัวบทจึงเพี้ยนไปความความเป็นจริง อย่าเอามาอีกนะครับ
....... มีหะดีษซอเหี๊ยะห์ระบุว่า ให้อ่านกุหนูตเมื่อมีภัยพิบัติ ตรงนั้นชัดเจนเช่นเดียวกัน และมีหะดีษที่ระบุให้อ่านเฉพาะเมื่อต้องการดุอาแก่ชนกลุ่มหนึ่งหรือสาปแช่งคนกลุ่มหนึ่ง ตรงนั้นไม่ถือว่าทำให้หะดีษกุหนูตซุบห์ตกไป เพราะวิธีการวิเคราะห์ภาวะเช่นนี้ นักวิชาการระบุว่า เมื่อมีหะดีษหนึ่งมีการระบุถึงสิ่งหนึ่ง อีกบทหนึ่งปฏิเสธสิ่งนั้น และหะดีษทั้งสองเป็นหะดีษถูกต้อง ให้ถือตามที่ระบุว่ามีไว้ก่อน ดังกฎที่เป็นที่ยอมรับโดยทั่วไปว่า المثبت مقدم على النافي "สิ่งที่ระบุว่ามีถูกเอาไว้ข้างหน้าสิ่งที่ปฏิเสธ(การมี)" ดังนั้น หะดีษเรื่องกุหนูตซุบห์ จึงถูกนำมาปฏิบัติก่อนหะดีษที่ปฏิเสธเรื่องกุหนูตซุบห์

[abdooh]

[asan]

[quote="abdooh"][
....... พวกเขาละหมาดซุบห์กันบางเวลาหรือครับ จนกระทั่งทำให้เข้าใจว่า พวกเขาไม่ได้อ่านกุหนูตในซุบห์ประจำ

[asan]

ท่านอิบนุหะญัรฺ อัล-อัสเกาะลานีย์ ได้กล่าวในหนังสือ “อัด-ดิรอยะฮ์” เล่มที่ 1 หน้า 195 ว่า ...

وَيُؤْخَذُ مِنَ اْلأَخْبَارِ أَنَّهُ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ لاَ يَقْنُتُ إِلاَّ فِى النَّوَازِلِ، وَقَدْ جَاءَ ذَلِكَ صَرِيْحًا، فَعِنْدَ ابْنِ حِبَّانَ عَنْ أَبِىْ هُرَيْرَةَ كَانَ رَسُوْلُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لاَ يَقْنُتُ فِىْ صَلاَةِ الصُّبْحِ إِلاَّ أَنْ يَدْعُوَ لِقَوْمٍ أَوْ عَلَى قَوْمٍ، وَعِنْدَ ابْنِ خُزَيْمَةَ عَنْ أَنَسٍ مِثْلُهُ وَإِسْنَادُ كُلٍّ مِنْهُمَا صَحِيْحٌ!

“และสิ่งที่เราได้รับความเข้าใจจากบรรดาหะดีษเหล่านี้ก็คือ แท้จริงท่านรอซู้ลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะซัลลัม จะไม่อ่านกุนูต เว้นแต่ในภาวะจำเป็นเท่านั้น และเรื่องนี้ก็ได้มีรายงานมาอย่างชัดเจนแล้ว .. (นั่นคือ) ท่านอิบนุหิบบานได้รายงานมาจากท่านอบู ฮุร็อยเราะฮ์ ร.ฎ. ว่า ปกติ ท่านรอซู้ลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะซัลลัม จะไม่อ่านกุนูตในนมาซซุบห์ เว้นแต่เมื่อท่านจะขอพรให้ชนกลุ่มใดหรือสาปแช่งชนกลุ่มใดเท่านั้น, และท่านอิบนุ คุซัยมะฮ์ก็ได้รายงานมาจากท่านอนัส คล้ายคลึงกัน, ซึ่งสายรายงานของแต่ละบทจากทั้งสองบทนี้ เศาะเหี๊ยะฮ์ (ถูกต้อง) ...

เมื่อสายรายงานถูกต้อง จึงเป็น “หลักฐานหักล้าง” การรายงานของท่านอบูญะอฺฟัรฺ อัรฺ-รอซีย์ที่ว่า ท่านรอซู้ลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะซัลลัมได้อ่านกุนูตในนมาซซุบห์เป็นประจำจนท่านสิ้นชีวิต

[abdooh]

จากคุณอะสัน

คำพูด:

ใช้ตรรกถามสไตล์เดิม คงไม่มีคนมีปัญญาที่ใหนถามแบบนี้ บรรดาเคาะลิฟะฮเขาทิ้งละหมาดด้วยหรือครับ ผมถามเรื่องการอ่านกุนูตเป็นประจำในละหมาดศุบฮิ ไม่ใช่หรือครับ การละหมาดศุบฮิทุกวัน มันไม่ได้หมายถึงอ่านกุนูตตลอดชีวิตนี่ครับ และอีกอย่างคุณไม่มีหะดิษยืนยัน มีแต่การเดาสุ่ม

................ หะดีษที่ผมยกมาคงเรียกว่าการเดาสุ่ม และหะดีษนั้นคงไม่ใช่สิ่งยืนยันสำหรับคุณอะสัน เมื่อมีการตั้งคำถามเกี่ยวกับการอ่านกุหนูตในละหมาดซุบห์ แล้วผู้ถามตอบว่า อ่านหลังรุกี๊วะ โดยถ่ายทอดจากอบูบักร์ อุมัรและอุสมาน หากเข้ามาใจว่า พวกเขาอ่านไม่ประจำ หรือหมายถึงการยืนนาน ก็ต้องมีคำอธิบายจากผู้ตอบ เช่น โดยพวกเขาอ่านเป็นบางครั้ง หรือ พวกเขายืนนานอ่านโน่่นอ่านนี่ เมื่อคำตอบกล่าวไว้แบบไม่ได้วางเงื่อนไข ไฉนต้องตีความ ไฉนต้องวางเงื่อนไขว่าเฉพาะนั่นเฉพาะนี่ หลักฐานชัดเจน ผมไม่ได้เดาสุ่ม คุณอะสันจะตีความเป็นอื่น ก็ตามใจ

จากคุณอะสัน

คำพูด:

เมื่อสายรายงานถูกต้อง จึงเป็น “หลักฐานหักล้าง” การรายงานของท่านอบูญะอฺฟัรฺ อัรฺ-รอซีย์ที่ว่า ท่านรอซู้ลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะซัลลัมได้อ่านกุนูตในนมาซซุบห์เป็นประจำจนท่านสิ้นชีวิต

................ วิธีคิดของนักวิชาการในประเด็นที่มีหลักฐานบ่งชี้ต่างกันแบบนี้ คือสิ่งที่ผมกล่าวไปแล้ว นั่นคือ "วิธีการวิเคราะห์ภาวะเช่นนี้ นักวิชาการระบุว่า เมื่อมีหะดีษหนึ่งมีการระบุถึงสิ่งหนึ่ง อีกบทหนึ่งปฏิเสธสิ่งนั้น และหะดีษทั้งสองเป็นหะดีษถูกต้อง ให้ถือตามที่ระบุว่ามีไว้ก่อน ดังกฎที่เป็นที่ยอมรับโดยทั่วไปว่า المثبت مقدم على النافي "สิ่งที่ระบุว่ามีถูกเอาไว้ข้างหน้าสิ่งที่ปฏิเสธ(การมี)" ดังนั้น หะดีษเรื่องกุหนูตซุบห์ จึงถูกนำมาปฏิบัติก่อนหะดีษที่ปฏิเสธเรื่องกุหนูตซุบห์"

จากคุณอะสัน

คำพูด:

ซึ่งเจตนารมณ์ของผู้ซึ่งได้เล่าเกี่ยวกับกุนูตประเภทนี้มาจากพวกท่าน จะหมายถึง การยืนนานในรุก่นนี้ (หมายถึงในการยืนเอี๊ยะอฺติดาล) เพื่อขอดุอาและเพื่อยกย่องต่อพระองค์อัลลอฮ์ ซ.บ.

................ พวกเขายืนนานตอนเอี๊ยะติดาล ??? ยืนขอดุอาและสรรเสริญอัลลอฮ์ซ.บ. แต่ไม่ใช่การอ่านกุหนูต ?????

จากคุณอะสัน

คำพูด:

1. ในหะดีษข้างต้นระบุเพียงว่า คอลีฟะฮ์เหล่านั้นเคย อ่านกุนูตหลังรุกั๊วะอฺในนมาซซุบห์ แต่ไม่ได้ระบุเลยว่า เป็นการอ่านประจำทุกเช้า

................ จะเชื่อใครดีครับ ระหว่างผู้กล่าวคำกล่าวนี้ กับ หะดีษนี้ وَعَنْ أَنَسٍ «أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - قَنَتَ حَتَّى مَاتَ وَأَبُو بَكْرٍ حَتَّى مَاتَ وَعُمَرُ حَتَّى مَاتَ رَوَاهُ الْبَزَّارُ، وَرِجَالُهُ مُوَثَّقُونَ
"รายงานจากอะนัส แท้จริงท่านนบีซ.ล.ทำกุหนูตจนกระทั่งเสียชีวิต และอบูบักร์จนกระทั่งเสียชีวิต และอุมัรจนกระทั่งเสียชีวิต" รายงานโดยอัลบัซซ๊าร สายรายงานนี้ได้รับการรับรองว่าเชื่อถือได้

[asan]

[abdooh]

จากคุณอะสัน

คำพูด:

มาดูสาบรายงานที่คุณอ้าง ซึ่งมี อบูญะอฺฟัรฺ อัรฺ-รอซีย์ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى ، ثنا يَحْيَى بْنُ أَبِي بُكَيْرٍ ، ثنا أَبُو جَعْفَرٍ الرَّازِيُّ ، عَنِ الرَّبِيعِ ، عَنْ أَنَسٍ ، أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَنَتَ حَتَّى مَاتَ ، وَأَبُو بَكْرٍ حَتَّى مَاتَ ، وَعُمَرُ حَتَّى مَاتَ . คุณพยายามอ้างนั้นอ้างนี้ แต่ในที่สุด มันก็ไม่มีน้ำหนักอยู่ดี

............. คำพูดนี้ของคุณอะสัน มาดูคำพูดของผู้เชี่ยวชาญด้านหะดีษกล่าวเกี่ยวกับท่าน อบูญะอ์ฟัรอัรรอซี และจะได้รู้ว่าที่คุณอะสันไปเพิ่มวงเล็บที่ผมแปลไว้ว่า "สายรายงานนี้ได้รับการรับรองว่าเชื่อถือได้"(จากนักวิชาการบางท่าน)วงเล็บนี้ใส่มาทำไม??? และวงเล็บนั้นน่าเชื่อแค่ไหน และใครมีน้ำหนักมากกว่ากัน
..... อิหม่ามอะห์หมัด อิบน์ ฮัมบัล กล่าวว่า เขานั้นหะดีษดี จากตะห์ซีบ อัตตะห์ซีบ เล่ม12 หน้า49
..... ยะห์ยา อิบน์ มะอีน กล่าวว่า เชื่อถือได้ จากอัลญัรห์ วัตตะอ์ดีล เล่ม6 หน้า281
..... อาลี อิบน์ อัลมะดะนี กล่าวว่า เชื่อถือได้ จากตะห์ซีบ อัตตะห์ซีบ เล่ม12 หน้า49
..... อบูฮาติม กล่าวว่า เชื่อถือได้ พูดจริง หะดีษดี จากตะห์ซีบ อัตตะห์ซีบ เล่ม12 หน้า50
..... อิบน์อับดิ้ลบั๊ร กล่าวว่า ในมุมของนักหะดีษ เขาคือผู้เชื่อถือได้ จากตะห์ซีบ อัตตะห์ซีบ เล่ม12 หน้า50
..... อัลฮากิม กล่าวว่า เชื่อถือได้ จากตะห์ซีบ อัตตะห์ซีบ เล่ม12 หน้า50
.........................และมีอีกที่รับรองความน่าเชื่อถือในตัวท่านอบูญะฟัร อัรรอซี

[asan]

[asan]

นักวิชาการ -- ไม่ว่านักวิชาการหะดีษหรือนักวิชาการฟิกฮ์ -- ต่างเห็นพ้องกันในกฎเกณฑ์ที่ว่า

((اَلْجَرْحُ الْمُفَسَّرُ مُقَدَّمٌ عَلَى التَّعْدِيْلِ ))

“การตำหนิที่ถูกอธิบายสาเหตุ จะต้องถูกยอมรับก่อนการให้ความเชื่อถือ”

ท่านอับดุรฺร็อซซาก ได้รายงานมาจากท่านอัมรฺ บินอุบัยด์, จากท่านอัล-หะซัน อัล-บัศรีย์, จากท่านอนัส บินมาลิก ร.ฎ. ว่า ...



صَلَّيْتُ مَعَ رَسُوْلِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَلَمْ يَزَلْ يَقْنُتُ بَعْدَ الرُّكُوْعِ فِىْ صَلاَةِ الْغَدَاةِ حَتَّى فَارَقْتُهُ، وَصَلَّيْتُ خَلْفَ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ فَلَمْ يَزَلْ يَقْنُتُ بَعْدَ الرُّكُوْعِ فِىْ صَلاَةِ الْغَدَاةِ حَتَى فَارَقْتُهُ



“ฉัน (อนัส)ได้เคยนมาซพร้อมกับท่านรอซู้ลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะซัลลัม, แล้วท่านจะอ่านกุนูตหลังจากรุกั๊วะอฺในนมาซซุบห์เสมอ จนกระทั่งฉันได้แยกจากท่านไป, และฉันเคยนมาซข้างหลังท่านอุมัรฺ อิบนุ้ลค็อฏฏอบ ร.ฎ. โดยที่ท่านจะอ่านกุนูตหลังจากรุกั๊วะอฺในนมาซซุบห์เสมอ จนกระทั่งฉันได้แยกจากท่านไป” ...

(บันทึกโดย ท่านอัด-ดารุกุฎนีย์ เล่มที่ 2 หน้า 40, และท่านอัฏ-เฏาะหาวีย์ในหนังสือ “ชัรหุ มะอานีย์ อัล-อาษารฺ” เล่มที่ 1 หน้า 243) ...

วิเคราะห์

หะดีษบทนี้ “เฎาะอีฟมาก” ยิ่งกว่าหะดีษของท่านอบูญะอฺฟัรฺ อัรฺ-รอซีย์ทั้ง 2 สำนวนข้างต้นเสียอีก เพราะในสายรายงานของมันมีชื่อท่าน “อัมรฺ บินอุบัยด์” .. ซึ่งท่านอัษ-ษะฮะบีย์ ได้นำเอานานาทัศนะของนักวิชาการหะดีษที่มีต่อตัวท่านผู้นี้มาระบุไว้ในหนังสือ “มีซาน อัล-เอี๊ยะอฺติดาล” เล่มที่ 3 หน้า 274 ดังต่อไปนี้ ...

ท่านอิบนุมะอีนกล่าวว่า .. “หะดีษของเขาจะนำมาบันทึกได้” ...

ท่านอัน-นะซาอีย์กล่าวว่า .. “เขาถูกเมิน (คือไม่ถูกรับ) จากหะดีษที่เขารายงาน” ..

ท่านอัยยูบและท่านยูนุสกล่าวว่า .. “เขาชอบพูดเท็จ” ...

ท่านหุมัยด์ กล่าวว่า .. “เขาชอบป้ายความเท็จให้แก่ท่านอัล-หะซัน อัล-บัศรีย์” ..

หะดีษทั้งหมดที่ได้นำมาวิเคราะห์ดังข้างต้นนั้น เป็นหะดีษมัรฺฟูอฺ, ซึ่งถูกอ้างรายงานมาจากเศาะหาบะฮ์ท่านเดียว คือท่านอนัส บินมาลิก ร.ฎ. ...

ท่านอิบนุหะญัรฺ อัล-อัสเกาะลานีย์ ได้นำเอาหะดีษเรื่องกุนูตในนมาซซุบห์ ที่ท่านอนัส บินมาลิก ร.ฎ.รายงานมาทั้งหมดจากทุกๆกระแสรายงาน .. ไม่ว่าจากรายงานของท่านอบูญะอฺฟัรฺ อัรฺ-รอซีย์ และรายงานของท่านอัมรฺ บินอุบัยด์ ที่อ้างว่า ท่านนบีย์ฯ ได้อ่านกุนูตในนมาซซุบห์จนสิ้นชีวิต .. และจากรายงานของท่านก็อยซ์ บินรอเบี๊ยะอฺ ที่ท่านอนัสได้ปฏิเสธเรื่องท่านนบีย์ฯได้อ่านกุนูตในนมาซซุบห์จนกระทั่งสิ้นชีวิต (ซึ่งผมมิได้นำมาระบุไว้ในหนังสือเล่มนี้) .. มาบันทึกไว้ในหนังสือ “ตัลคีส อัล-หะบีรฺ” ของท่าน เล่มที่ 1 หน้า 261-262 แล้วท่านก็สรุปว่า ...



فَاخْتَلَفَتِ اْلأَحَادِيْثُ عَنْ أَنَسٍ وَاضْطَرَبَتْ، فَلاَ يَقُوْمُ بِمِثْلِ هَذَا حُجَّـةٌ

“บรรดาหะดีษ (เรื่องการอ่านกุนูตในนมาซซุบห์) เหล่านี้ .. ในส่วนที่รายงานมาจากท่านอนัส .. ขัดแย้งกันและมีความสับสน, ดังนั้น หะดีษในลักษณะอย่างนี้จึงนำมาอ้างเป็นหลักฐานไม่ได้” ...

.............
ผมว่านาจะจบได้แล้วครับ ซ้ำกี่ครั้งก็เฎาะอีฟ เหมือนเดิมครับ

[abdooh]

จากคุณอะสัน

คำพูด:

ท่านกลับไปเผยแพร่ในเว็บซุนนะฮสะติวเด้นจะดีกว่ามั้ง

............... ผมไม่เคยเขียนลงในเว๊ปนี้ คุณคงเข้าใจอะไรผิดแล้ว และอารีฟีนกับผมไม่เคยแม้แต่คุยกัน


จากคุณอะสัน

คำพูด:

ผมว่านาจะจบได้แล้วครับ ซ้ำกี่ครั้งก็เฎาะอีฟ เหมือนเดิมครับ

............... ดูเหมือนคุณตัดสินแบบเช่นเคยอีกแล้ว ดูเหมือนไม่อยากให้ผู้อ่านได้รับรู้ความถูกต้อง ผมจะดูว่าคุณจะลบอีกไหม คุณมักจะกล่าวแบบแคบๆว่า ซ้ำกี่ครั้งก็ดออีฟ เหมือนเดิม จบเถอะ.... มันเหมือนกับคุณกำลังจะปิดโลกแห่งความจริงของผู้อ่าน หากคุณคือผู้เผยแผ่หลักการที่แท้จริง ให้ผู้อ่านตัดสินเถิด


.......... ความน่าเชื่อถือของผู้รับรองความถูกต้องของอบูญะฟัรอัรรอซี เช่นท่านอีหม่ามอะห์หมัด ท่านยะห์ยาอิน์มะอีน ท่านอบูฮาติม ท่านอิบน์อับดิลบิ๊ร และอีกหลายท่าน ทำให้เกิดความน่าเชื่อถือครับ การตัดสินหะดีษนี้ว่าดออีฟ นั่นหมายถึง การไม่เชื่อคำตัดสินของนักวิชาการหะดีษเหล่านั้น ทั้งที่พวกเขา เพียงสี่ท่านที่ผมนำมา ถูกยอมรับว่า เป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงเรื่องหะดีษ

[abdooh]

จากคุณอะสัน

คำพูด:

หะดีษบทนี้ “เฎาะอีฟมาก”

หะดีษที่คุณนำมา หากเป็นหะดีษดออีฟ ก็ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับหะดีษซอเหี๊ยะห์ที่ผมนำมา เพราะหะดีษเรื่องเดียวกัน หากแยกวิเคราะห์สายรายงาน อาจจะพบว่า มีทั้งที่ซอเหี๊ยะห์และดออีฟ ของดออีฟจะไม่พาให้สิ่งถูกต้องอ่อนตามได้ครับ แต่ทางกลับกัน ของถูกต้องจะยกระดับของอ่อนแอให้สูงขึ้นได้ครับ นี่คือหลักหะดีษที่เป็นที่ยอมรับครับ คุณอะสันจะได้ไม่สับสน หรือทำให้ผู้อ่านสับสน