อนุรักษ์มรดกอิสลาม

[StrongSunnah]

คือว่าผมได้อ่านบทความในเว็บของชีอะห์เว็บหนึ่งเขาบอกว่าการแต่งมะระเซี่ย (บทกลอนรำพันถึงคนตาย) สามารถทำได้ ผมก็พึ่งได้ยินคำว่า "มะระเซี่ย (บทกลอนรำพันถึงคนตาย)" เป็นครั้งแรกจึงอยากถามว่าซุนนี่อย่างพวกเราๆ สามารถทำได้มั้ย แต่พวกชีอะห์เขามีหลักฐานน่ะครับ

มะระเซี่ย (บทกลอนรำพันถึงคนตาย)[B]

ชาวอาหรับเรียกกลอนที่แต่งไว้อาลัยแก่คนตายว่า ริซาอ์ رِثَاءٌ หรือ มะระเซี่ย مَرَثِـيْه

เรื่องมะระเซี่ย ฝ่ายอะฮ์ลุสซุนนะฮ์แบ่งออกเป็น 2 ทัศนะคือ

1. ถ้ามะระเซี่ยกระตุ้นให้เกิดความเศร้าและเจ็บปวดใจ ถือว่าฮะร่าม
2. ถ้าไม่เป็นเหตุดังข้อหนึ่ง อนุญาติให้แต่งมะระเซี่ยแก่มัยยิตได้แต่ที่ถูกต้องคือ การแต่งมะระเซี่ยเป็นเรื่องที่อิสลามอนุญาติโดยไม่มีขอบเขตจำกัด เพราะไม่มีหลักฐานใดมาจำกัด มะระเซี่ยมีมาแต่โบราณแต่น่าแปลกที่ฝ่ายอะฮ์ลุสซุนนะฮ์กลับไม่ค่อยรู้จัก
ประวัติศาสตร์อิสลามเล่าว่า นบีอาดัมร้องไห้ให้กับการตายของบุตรชายชื่อฮาบีล จนลูกหลานอาดัมยังร้องไห้เรื่อยมาจนถึงปัจจุบันโดยไม่มีใครกล้าปฏิเสธ
ท่านรอซูลุลลอฮ์ ศ็อลฯยังคงทำให้ซอฮาบะฮ์ร้องไห้ بُكاَءٌ และรู้สึกเศร้าเสียใจ حُزْنٌ ด้วยวิธีอ่านมะระเซี่ยอันเป็นกลอนสดุดีอาลัยถึงคนตาย ท่านอัลบุคอรียังบันทึกมะระเซี่ยของท่านรอซูลไว้


باب رِثَاءِ النَّبِىِّ - صلى الله عليه وسلم - سَعْدَ ابْنَ خَوْلَةَ ح : 1295
บทว่าด้วยมะระเซี่ยของท่านนบี ศ็อลฯ ซอฮีฮุลบุคอรี หะดีษที่ 1295


บทมะระเซี่ยถูกบันทึกไว้ในตำราต่างๆมากมายเช่น หนังสืออัลอิสตีอาบโดยอิบนุอับดุลบัรริ หนังสืออัลอิซอบะฮ์ ฟี ตัมยีซิส ซอฮาบะฮ์โดยอิบนุ หะญัร หนังสืออัลอุกดุลฟะรีด ทั้งหมดที่อ้างอิงถึงมิใช่อื่นใดเลย นอกจากต้องการชี้ให้พี่น้องมุสลิมทราบว่า มะ ระเซี่ยของซอฮาบะฮ์และตาบิอีน ล้วนแล้วแต่ทำให้เกิดความรู้สึกโศกเศร้าเสียใจขึ้นมาใหม่ทันทีเมื่อได้อ่าน หรือได้ฟัง โดยเฉพาะช่วงที่ท่านนบีมุฮัมมัดพึ่งเสียชีวิต ซอฮาบะฮ์ทั้งหลายต่างอ่านมะระเซี่ย(กลอน)ไว้อาลัยแด่ท่านนบีฯ ท่านหญิงฟาติมะฮ์ได้อ่านมะระเซี่ยให้บิดาหลายบท ซึ่งในเนื้อหาล้วนแต่ทำให้เกิดความรู้สึกเศร้าสลดเสียใจทั้งสิ้น

มะระเซี่ยของท่านหญิงฟาติมะฮ์


يَا أَبَتَاهْ ، أَجَابَ رَبًّا دَعَاهُ ، يَا أَبَتَاهْ ، مَنْ جَنَّةُ الْفِرْدَوْسِ مَأْوَاهُ ، يَا أَبَتَاهْ ، إِلَى جِبْرِيلَ نَنْعَاهْ


โอ้พ่อจ๋า ! ท่านได้ตอบรับอัลลอฮ์แล้ว เมื่อทรงเรียกหา โอ้พ่อจ๋า ผู้ที่สวรรค์ฟิรเดาส์คือที่พำนักของท่าน โอ้พ่อจ๋า เราขอสดุดีเกียรติคุณท่านยังญิบรออีล
ซอฮีฮุลบุคอรี หะดีษที่ 4103 และซอฮี๊ฮฺมุสลิม หะดีษที่ 2450

ท่านหญิงฟาติมะฮ์ได้พรรณนาถึงบิดาหลังจากวะฟาตต่อหน้าซอฮาบะฮ์ทั้งหลาย นางร้องไห้และทำให้บรรดาซอฮาบะฮ์ร้องไห้ตาม หากมะระเซี่ยนี้เป็นบิดอะฮ์ จะต้องมีซอฮาบะฮ์บอกนางว่า นี่คือบิดอะฮ์จงอย่าทำเลย

บรรดาซอฮาบะฮ์ได้แต่งมะระเซี่ยไว้อาลัยแด่การจากไปของท่านนบีมุฮัมมัดมากมาย ถ้าทำการรวบรวมมะระเซี่ยจากหนังสืออัลอิสตีอาบ,อัลอิซอบะฮ์,อุสดุลฆอบะฮ์และ ตำราหะดีษต่างๆจะพบว่ามะระเซี่ยของซอฮาบะฮ์ล้วนแล้วแต่มีเนื้อหาทำให้เกิด ความโศกเศร้าเสียใจ ด้วยวิธีรำพันถึงความดีของผู้ตายมากมายนับไม่ถ้วน หากมะระเซี่ยเป็นบิดอะฮ์ ซอฮาบะฮ์ย่อมไม่แต่งมันขึ้นมา

มะระเซี่ย ไว้อาลัยแด่ซอฮาบะฮ์ชื่อมาลิก บินนุวัยเราะฮ์
มุตัมมิม บิน นุวัยเราะฮ์เป็นอีกคนหนึ่งที่แต่งมะระเซี่ยอันน่าเศร้าอาลัยแด่พี่ชายไว้มากมาย ครั้งหนึ่งที่มัสญิดหลังจากนมาซซุบฮ์เสร็จ เขายืนค้ำคันถนูและอ่านมะระเซี่ยต่อหน้าท่านอบูบักรว่า :

نِعمَ القَتِيلُ إِذاً الرياحُ تَنَوحَت ... خَلفَ البُيُوتِ قَتلتَ يابْنَ الأزْوَرِ

ผู้ถูกสังหารช่างดีกระไร เมื่อสายลมสะอื้นไห้
อยู่หลังบ้านเรือน ว่าโอ้บุตรของอัซวัร(คอลิดบินวะลีด)เจ้าได้สังหารเขา(มาลิก)แล้วเอย
จากนั้นมุตัมมิมชี้ไปที่ท่านอบูบักร และอ่านมะระเซี่ยตำหนิท่านอบูบักรว่า

وَدَعَوتَهُ بِاللّه ثُم غَدَرتَهُ ... لَو هُوْ دَعاكَ بِذِمَة لَمْ يَغْدرِ

ท่านชวนเขา(ให้วางอาวุธ)ด้วยนามอัลลอฮ์ แล้วท่านได้หักหลังเขา
หากเขาชวนท่านด้วยความเป็นมุสลิม เขาจะไม่หักหลังท่านได้เลย


فَقَالَ أَبُوْ بَكْرٍ: وَاللهِ مَا دَعَوْتُهُ وَلاَ غَدَرْتُهُ

ท่านอบูบักรได้ตอบว่า ด้วยนามอัลลอฮ์ ฉันไม่เคยชวนเขาและมิเคยหักหลังเขา
อ้างอิงจากหนังสือ วะฟะยาตุล อะอ์ยาน เล่ม 6 หน้า 15


ท่านมุตัมมิมได้อ่านมะระเซี่ยไปร้องไห้ไปจนล้มคว้ำลงไปกับพื้น แต่เขาก็ยังไม่หยุดร้องไห้ ไม่มีซอฮาบะฮ์คนใดห้ามปรามเขาให้หยุดร้องหรือหยุดอ่านมะระเซี่ยเลย ยิ่งกว่านั้นท่านอุมัรได้บอกกับเขาว่า ฉันอยากให้ท่านแต่งมะระเซี่ยให้พี่ชายฉัน(คือเซด) เหมือนที่ท่านแต่งให้พี่ชายท่านจังเลย เมื่อเซด บิน ค็อฏฏ็อบตาย มุตัมมิมได้แต่งมะระเซี่ยให้ แต่ไม่กินใจเหมือนที่แต่งให้พี่ชายเขา ท่านอุมัรจึงถามว่า ทำไมท่านจึงแต่งมะระเซี่ยให้พี่ชายฉันไม่ซึ้งเหมือนที่แต่งให้พี่ชายท่าน ? มุตัมมิมตอบว่า ขอสาบานต่ออัลลอฮฺว่า การตายของมาลิกทำให้ฉันแต่งได้เช่นนั้น แต่การตายของเซดไม่มีแรงบันดาลใจต่อฉันเท่าไร่นัก

ซอฮาบะฮ์ยุคต่อมายอมรับว่ามะระเซี่ยของมุตัมมิมที่แต่งให้มาลิก บินนุวัยเราะฮ์เป็นสิ่งดี(อิสติ๊ห์ซาน) ท่านหญิงอาอิชะฮ์ เองยังแต่งมะระเซี่ยให้พี่ชาย ตอนที่นางยืนร้องไห้อยู่หน้าสุสานอับดุลเราะห์มาน บุตรอบูบักรฺ ซึ่งมะระเซี่ยของนางถูกบันทึกอยู่ในหนังสืออัลอิสตีอาบ ตัรญุมะฮ์อาอิชะฮ์

มะระเซี่ยยังเป็นที่แพร่หลายในสังคมมุสลิมและสังคมอื่นทุกยุคทุกสมัย ทุกประเทศ โดยที่ไม่มีใครปฏิเสธมัน

ใน เมื่อมะระเซี่ยที่แต่งให้ซอฮาบะฮ์อาทิเช่น ท่านมาลิกบินนุวัยเราะฮ์,เซดบินคอฏฏ็อบ,อับดุลเราะห์มาน บินอบูบักร ไม่ถูกนับว่าเป็นบิดอะฮ์

แล้วทำไมมะระเซี่ยที่แต่งให้กับอิม่ามฮูเซนจึงเป็นบิดอะฮ์ ?

หรือว่ามันคือความอคติส่วนบุคคลของคนบางกลุ่มที่ไม่มีความรักต่อลูกหลานนบีมุฮัมมัด ?

ขอรบกวนบังอาซันช่วยตอบด้วยน่ะครับ

ช่วงนี้ชีอะห์มาแรงครับก็เลยอยากรู้ว่าบางอย่างที่พวกเขาทำซุนนี่อย่างเราๆ ทำได้มั้ย

ขอบคุณครับ[B]