อนุรักษ์มรดกอิสลาม

[abu-zubair]

6.อิมาม อิบนุกอยยิม อัลเญาซีย์ยะฮฺ (รอหิมะฮุลลอฮฺ)ได้ให้ทรรศนะว่า

"อิบาดะฮฺต่างๆแบ่งออกเปน 2 ประเภท คือ อิบาดะฮฺมาลีย์ยะฮ์(หมายถึงอิบาดะฮ์ที่ใช้ทรัพย์สินในการกระทำ) และอิบาดะฮฺบะดะนีย์ยะฮฺ (หมายถึงอิบาดะฮฺที่เกี่ยวเนื่องโดยใช้ร่างกายเปนสำคัญ) ดังนั้นในประเภทอิบาดะฮฺมาลีย์ยะฮฺ ท่านนบีย์ของพระองค์(ศอลลัลลอฮุ อัลยฮิวะศัลลัม)ได้เตือนให้รู้ว่า การที่ผลบุญการบริจาคทานถึงผู้ตายนั้นย่อมแสดงว่า อิบาดะฮืที่เกี่ยวกับทรัพย์สินทุกประเภทผลบุญยอมถึงผู้ตายด้วย และท่านนบีย์ของพระองค์(ศอลลัลลอฮุ อัลยฮิวะศัลลัม)ก็ได้เตือนให้รู้ว่าการที่ผลบุญของการถือศีลอดถึงคนตาย ก็แสดงว่าอิบาดะฮฺที่เกี่ยวกับร่างกายทั้งหมด ผลบุญของมันถึงผู้ตายด้วย และท่านนบีย์ของพระองค์(ศอลลัลลอฮุ อัลยฮิวะศัลลัม)ก็ได้บอกถึงผลบุญของการทำหัจญ์ ซึ่งเป็นอิบาดะฮฺมีประกอบไปด้วย มาลีย์ยะฮฺและ บะดะนีย์ยะฮฺรวมไว้ด้วยกัน ดังนั้นอิบาดะฮฺทั้ง 3 ประเภทได้รับการยืยยันด้วยกับตัวบท และหลักพิจารณา" อัรรูห์ หน้าที่ 122

*คำว่า "เอี๊ยะติบาร" การพิจารณาในภาษาของนักนิติศาสตร์ย่อมหมายถึง หลักการใช้ปัญญา หรือ กิยาสนั่นเอง

ในประเดนการอ่านอัลกรุอานให้กับคนตาย ท่านอิมาม(รอหิมะฮุลลอฮ์)ได้ทรรศนะไว้ดังนี้

"เมื่อมองเนื้อหาโดยรวมแล้วสิ่งที่ประเสริฐที่สุดที่บุคคลหนึ่งบุคคลใดจะมอบผลบุญให้กับผู้ตาย คือ การปล่อยทาส การบริจาคทาน การขออภัยโทษให้กับเขา การขอดุอาฮฺให้กับเขา และการทำหัจญ์ให้กับเขา สำหรับการอ่านอลักรุอาน และมอบผลบุญการอ่านให้กับเขา(นตายนั้น) จะต้องเป็นรูปแบบของการอ่านแบบสมัครใจ โดยปราศจากค่าจ้างหากกระทำรูปแบบนี้ผลบุญถึง(คนตาย) เยี่ยงเดียวกับการถึงของผลบุญการถือศีลอด และการหัจญ์" อัรรุฮห์ หน้า 142

แล้วค่อยมาต่อนะครับ

วัสลาม

[ali]

อ้างถึงคำพูดของผมเอง ในหน้าที่ 4 ว่า

การอำพรางตนเป็นความเชื่อในศาสนาชีอะฮฺ

แม้มุสลิมจะมีความเข้าใจในทัศนะที่ต่างกัน ก็ไม่จำเป็นต้องใช้วิธีของพวกเขา

ขอให้ abu-zubair พิจารณาที่ทำหน่อย (ยังไม่เนียนพอ)


ต่อครับ.......


ผมไม่ได้ตัดสินว่าคุณ abu-zubair เป็นชีอะฮฺ แต่การกระทำของคุณเป็นวิธีการเดียวกับชีอะฮฺ คือการอำพรางตน

อย่างไรผมก็มองว่าคุณใช้วิธีอำพราง เพราะข้อเขียนของคุณและวิธีการของคุณมันบ่งบอก

ที่จริงแล้วคุณก็คือผู้ฝักใฝ่ การอ่านกุรอานอุทิศบุญให้คนตาย และนิยมกินบุญบ้านคนตาย

แต่คุณไม่กล้าพอที่จะสนทนากับ อ.อะซัน ซึ่งหน้า วิธีการของคุณยังไม่เนียนพอ

[abu-zubair]

อัสลามุอลัยกุม

คุณอาลีย์ ผมให้ทางเลือกคุณไปแล้วนะครับ

1.เพื่อทักทาย งั้นอัลหัมดุลิลลาฮฺผมยินดีที่รู้จัก...
2.เพื่อยัดเยียดข้อหา จัดลงกลุ่มซีอะฮฺ อันนี้ผมขออลัลลฮฺอภัยให้ท่านต่อแนวคิดและการกระทำเยี่ยงนี้
3.เพื่อนำเสนอหลักฐาน งั้นผมขอเชิญร่วมเสวนา
4.เพื่อเหน็บแนม อันนี้เปนมารยาทที่มุสลิมพึงระวัง จำเปนต้องออกห่าง

ตกลงคุนเลือกข้อ 4 ใช่มั้ย?

"ที่จริงแล้วคุณก็คือผู้ฝักใฝ่ การอ่านกุรอานอุทิศบุญให้คนตาย และนิยมกินบุญบ้านคนตาย

แต่คุณไม่กล้าพอที่จะสนทนากับ อ.อะซัน ซึ่งหน้า วิธีการของคุณยังไม่เนียนพอ"

-----------------------
คุณ อาลีย์เอาอะรัยมาตัดสิน แล้วอะรัยคือคุยซึ่งๆหน้า....ตั้งสติดีๆครับ..

ความรู้จะอยู่กับคนที่ใฝ่รู้ พรรคนิยมจะเปนของคนคลั่งไค้ลในพวกพ้อง

*.....ผมขอย้ำนี่นี่การนำเสนอข้อมูลไม่ใช่การฟันธงแต่อย่างใด...

วัสลาม

[Mr.shot]

ยอดเยี่ยมabu zubair

[abu-zubair]

อัสลามุอลัยกุม

7.อัล อัลลามะฮ์ อิบนุ อบีย์อิซ อัลหะนาฟีย์(รอฮิมะฮุ้ลลอฮฺ) ได้ให้ทรรศนะว่า

" ชาวอะฮ์ลุซซุนนะฮฺมีทรรศนะที่เห็นพ้องต้องกันว่า บรรดามุสลิมที่เสียชิวิตนั้นจะได้รับประโยชน์จากการกระทำของผู้มีวีวิตอยู่ 2 ประการ

1.สิ่งที่ผู้ตายสร้างสาเหตุไว้ในขณะมีชีวิตอยู่

2.ดุอาอฺของพี่น้องมุสลิม และการขออภัยโทษของพวกเขาให้แก่เขา(ผู้ตาย) การบริจาคทาน การทำฮัจญ์ ส่วนการทำหัจญ์ยังมีทรรศนะที่แตกต่างกันเกี่ยวกับผลบุญจะถึงผู้ตายหรือไม่ ตามทรรศนะ มุหัมมัด อิบนุ หะซัน (1ใน2 ศิษย์เอกอิมามฮานะฟีย์) คือ ผลบุญค่าใช้จ่ายการประกอบการทำหัจญ์ถึงผู้ตาย แต่หัจญ์จะได้แก่ผู้ที่กระทำ แต่ตามทรรศของอุลามะอฺทั่วไปผลบุญของการทำหัจญ์จะได้แก่ผู้ทีค่ถูฏทำให้(คือผู้ตาย) และนี้คือทรรศนะที่ถูกต้องที่สุด

บรรดาอุลามะอฺในอะฮฺลุซุนนะฮฺ มีทรรศนะที่แตกต่างกันไปในประเดนอิบาดะฮฺที่เกี่ยวกับร่างกาย เช่น การถือศีลอด การนมาซ การอ่านอัลกรุอาน และการกล่าวซิกรฺ ตามทรรศนะอิมาม อฐู หะนีย์ฟะฮฺ อิมามอะห์หมัด และอุลามะอฺส่วนใหญ่จากชนสลัฟ ถือว่าผลบุญอิบาดะฮฺดังกล่างถึงผู้ตายที่ และตาททรรศนะที่เปนอัลมัชฮูร(คำที่เรื่องลือจากคำพูดทั้งสอง แต่การขัดแย้งไม่รุนแรงนัก) ในมัซฮับชาฟีอีย์ และมาลิกถือว่า ผลบุญของอิบาดะฮฺดังกล่าวไม่ถึงผู้ตาย

ตามทรรศนะของอุลามะอฺบางกลุ่มจากชาวบิดอะฮฺ ถือว่าไม่มีผลบุญของสิ่งใดถึงผู้ตายเลย(หมายถึงปฎิเสธการได้รับผลบุญจากผู้มีชีวิตกระทำให้) จากชาวอะฮฺลุลกะลาม ไม่ว่าจะเป็นการขอดุอาอฺ และสิ่งใดๆทั้งสิ้น แต่ทรรศนะของเขาตกไปด้วยกับหลักฐานจากอัลกรุอาน และซุนนะฮฺ เนื่องจากพวกเขาได้อ้างหลักฐานโดยยึดตัวบทของอัลกรุอานที่มีความหมายเปนนัยยะ ดังเช่นโองการ " และมนุษย์จะไม่ได้รับการตอบแทนใดๆจากสิ่งที่เขาขนขวายไว้" อัจนัจญม์ 32 "และสูเจ้าจะไม่ได้รับการตอบแทนยกเว้นสิ่งที่สูเจ้าได้กระทำไว้" ยาซีน 54 "ชีวิตจะได้รับการตอบแทนในสิ่งที่เขาได้พากเพียรไว้ และถูกลงโทษตามที่เขาได้พากเพียรไว้" อัลบะกอเราะฮฺ 286
*ชัรหุ้ลอะกีย์ดะฮฺ อัฎฎอฮาวีย์ยะฮฺ หน้าที่ 299 (ซึ่งจะได้นำเสนอข้อมูลในอายะฮฺนี้ภายหลัง)

ในประเดนการอ่านอัลกรุอานให้กับคนตาย อัลลามะฮฺ อิบนุล อบีย์อิซ อัลหะนาฟีย์ ได้มีทรรศนะดังนี้

"สำหรับการอ่านอัลกรุอาน และมอบผลบุญให้เขา(คนตาย) โดยเป็นการอ่านแบบสมัครใจปราศจากการจ้าง หรือค่าจ้างให้อ่าน การกระทำในรูปแบบนี้ผลบุญถึงเขา(ผู้ตาย) เยี่ยงเดียวกับผลบุญของการถือศีลอด และการทำหัจญ์ถึงเขา หากมีผู้อ้างว่าการกระทำดังกล่าว ไม่เป็นที่รู้จักกันในยุคสลัฟ และท่านนบีย(ศอลลัลลอฮุอัลยฮิ วซัลลัม)ไม่เคยชี้แนะเรื่องดังกล่าว(การอ่านกรุอานให้ผู้ตาย) คำตอบคือ หากผู้ที่ตั้งคำถามนี้ยอมรับการถึงของผลบุญหัจญ์ การถือศีลอด และดุอาอฺแล้ว ก็จะถูกกล่าวแก่เขาว่า "อะรัยือความแตกต่าง ระหว่างการถึงผลบุญของสิ่งดังกล่าว กับการถึงของผลบุญของการอ่านอัลกรุอาน และการที่ชนสลัฟไม่ได้ทำ ก็ไม่ได้เป็นหลักฐานว่าไม่ถึง ดังนั้นเราได้เอาการปฎิเสธแบบตีคุลม(อามฺ)นี้มาจากไหน? ชัรหุลอะกีย์ดะฮฺ อัฎฎอหาวีย์ยะฮฺ หน้าที่ 301

วัสลาม (ยามว่างจะแวะเข้ามานะครับ)

[sunnahkung]

ครับบังที่ยกทัศนะต่างๆมามากมายที่สนับสนุน และทัศนะที่หักล้างของอ.อะสัน สำหรับผมขอเรียนว่าผมเห็นด้วยกับท่านอ.ปราโมทย์ที่ว่าประเด็นเรื่องอุทิศผลบุญถึงหรือไม่ถึงผู้ตายนั้นเป็นเรื่องรองและเป็นเรื่องของโลกแห่งวิญญาณ เป็นความลี้ลับที่อัลลอฮ์เพียงผู้เดียวทรงทราบ ต่อให้เรามานั่งถกเถียงกัน รับรองว่าเหนื่อยและเสียเวลาเปล่า

ข้อเท็จจริงที่เราควรจะพูดก็คือการอุทิศผลบุญให้ผูตายนั้น มีในหลักการศาสนาของเราหรือไม?หลักฐานว่าอย่างไร?อันนี้ซิเป็นเรื่องน่าคิด!!!อยากให้ทั้ง2ท่านนำเสนอประเด็นนี้มากกว่านะครับ

ผมเชื่อว่าผู้ที่มีอีหม่านต่ออัลลอฮ์ก็ย่อมต้องรู้สำนึกในตัวเองดีโดยไม่ต้องให้ใครมาชี้แนะอีกว่า

เราควรมีความเชื่อมั่นและปฏิบัติเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างไรจึงจะถูกต้องตามหลักการอันบริสุทธิของศาสนา?

ดังนั้นผมขอถามเลยว่าใครพบหลักฐานช่วยบอกที่ว่าพระองค์อัลลอฮ์อนุญาติใหเราอุทิศผลบูญ?ที่เรายังไม่ได้รับ(เอะหรือเราได้รับผลบุญที่เราทำแล้ว???)

ท่านอิซซุดดีนนักวิชาการก้องชื่อแห่งมัสฮับชาฟีอีย์กล่าวความว่า

"การอุทิศผลบุญไม่เป็นที่อนุมัติเพราะเป็นการนำผลบุญมาใช้โดยไม่ได้รับอนุญาติจากอัลลอฮ์" มุคนีย์อัลมุห์ตาจญ์ เล่ม3หน้า69 ผมติดใจถ้อยคำที่ขีดเส้นใต้ไว้นะครับ
คำว่าไม่อนุมัติ(ลายะญูซู)ที่ผมพอจะทราบตามหลักอูซูลุลฟิกฮ์มีความหมายเดียวกับยะห์มุรุ(หะรอมนั่นเอง)ใช่เป่าครับ?ช่วยอธิบายหน่อย
ผ้ที่เชื่อว่ามนุษย์มีกรรมสิทธิ์ในผลบุญคือพวกมุตาซีละฮ์จริงหรือ? ผมข้องใจคำกล่าวของท่านมะมูด หะซันรอเบี๊ยะที่ว่า"แท้จริงเรื่องผลบุญนั้นเป็นความโปรดปรานของอัลลอฮ์โดยที่บ่าวของพระองค์ไม่มีกรรมสิทธิใดๆเลยดังนั้นเขาจะอุทิศให้ผู้อื่นได้อย่างไรกับ?นอกจากเป็นแนวทางของพวกมุตาซิละ(พวกหลงผิด)ที่กล่าวว่าบ่าวของอัลลอฮ์มีกรรมสิทธิ์ในผลบุณ ซึ่งบางทีซึ่งบางทีสำหรับความเชื่อของพวกเขาอาจเป็นอย่างอื่น(คืออุทิศผลบุญให้ผู้อื่น)อันเป็นการขัดแย้งกับชาวอะฮ์ลิซซุนะฮ์"กัชฟุชชุบฮาต หน้า105

ประการต่อมาผมอยากให้ทั้ง2ท่านช่วยอธิบายว่าการอุทิศผลบุญและการทำแทนเหมือนหรือต่างกันอย่างไร? เพราะที่ผมเข้าใจคืออุทิศผลบุญหมายถึง การที่คนเป็นได้ทำความดีบางอย่างเช่นศอดาเกาะฮ์ อ่านกุรอ่าน เสร็จแล้วก็ทำการอุทิศ"ผลบุญ"ของมัน(ซึ่งผมกำลังรอท่านๆตอบอยู่ว่าเราได้รับบุญนั้นแล้วยัง)

ส่วนการทำแทนหมายถึงการที่เรามีเจตนาแต่เริ่มแรกของการกระทำความดีที่มีหลักฐานว่าอนุญาติให้ทำแทนได้เช่น การซอดากอฮ์แทนแก่ผู้ตาย อัลลอฮ์ก็จะบันทึกผลบุญการซอดากอฮ์แก่ผู้ตายโดยตรงมิใช่ให้เราก่อนแล้วเราค่อยอุทิศให้ผู้ตายอีกที

ผมเข้าใจถูกหรือเปล่าครับ วอนท่านผู้รู้ช่วยตอบที
See you again

[ali]

abu-zubair ไม่ปฏิเสธใช่ไหมว่า

คุณคือผู้ฝักใฝ่ การอ่านกุรอานอุทิศบุญให้คนตาย และนิยมกินบุญบ้านคนตาย

คุณถามว่า เอาอะไรตัดสิน

ตอบ การนำเสนอเสนอของคุณไง โยง ปะ แปะ สุดท้ายก็สรุปตามที่คุณตั้งธงไว้ คุณยังไม่ลอกคราบจาก บิดอะฮฺ ติวเด้น เลยนิ

[sunnahkung]

ต่อ

ผมเลยไม่ค่อยแปลกใจนะครับที่ท่านอิบนุหะญัรฺ อัล-ฮัยตะมีย์ ได้ตอบคำถามเรื่องดุอาอุทิศผลบุญที่ว่า ...
اَللَّهُمَّ اجْعَلْ ثَوَابَ مَا قَرَأْتُهُ زِيَاَدةً فِىْ شَرَفِ سَيِّدِنَارَسُوْلِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
“โอ้อัลลอฮ์ ขอได้โปรดบันดาลผลบุญในสิ่งที่ข้าพระองค์อ่านนี้ เพิ่มเติมเกียรติให้แก่ซัยยิดินามุหัมมัดด้วยเถิด” ...
ซึ่งท่านอิบนุหะญัรฺก็ตอบว่า ...
هَذَا مُخْتَرِعٌ مِنْ مُتَأَخِّرِى الْقُرَّاءِ، لاَ أَعْرِفُ لَهُمْ سَلَفًا
“การก[B]ระทำเช่นนี้ เป็นการ[B]อุตริกรรมของบรรดาโต๊ะครู ซึ่ง[/B]บรรดาสะลัฟไม่เคยทำเช่นที่ว่านี้เลย” ...[/B]
(จากหนังสือ “ใครว่าการอ่านกุรฺอ่าน ไม่ถึงผู้ตาย” ของ อ.สมบูรณ์ ภู่เอี่ยม หน้า 25) ...
หลักฐานยืนยันความแตกต่างของทั้ง 2 กรณีนี้ก็คือ ท่านนบีย์ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะซัลลัมก็ดี, เศาะหาบะฮ์ก็ดี, และบรรดาสะลัฟทั้งหลายก็ดี, .. มีหลักฐานว่าพวกเขาเคยอ่านดุอา “อิสติฆฟารฺ” ตือ ขออภัยโทษต่ออัลลอฮ์ให้ผู้ตายเสมอ .. แต่ไม่ปรากฏว่าพวกเขาจะเคยขอดุอา “ฮะดียะฮ์ผลบุญ” การนมาซ, การถือศีลอด, การทำหัจญ์และการอ่านอัล-กุรฺอ่าน เป็นต้น, ของพวกเขาให้แก่ผู้ตายคนใดเลย

หรือเปล่าคับ

[abu-zubair]

อัสลามุอลัยกุม

ผมเหนข้อความคุนอาลีย์แร้ว...แนะนำนั่งอ่านไปเรื่อยๆนะครับ คุณเอาบรรทัดฐานอะรัยมาวัดว่า โยงเปะปะ..คอ่ยๆทำความเข้าใจไปเรื่อยๆดีกว่านะครับ...เขียนมากผิดมาก
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ส่วนน้องซุนนะฮฺคุง บังขอปรับความเข้าใจก่อนนะครับ บังยังยืนยันความเดิม
1.มานำเสนอข้อมูลในรูปแบบเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับมัสอะละฮฺนี้..ไม่ใช่มุมใดมุมหนึ่ง แล้วไม่ใช่หน้าที่บังต้องหักล้างอะรัย บังอะสัน ครับ

2.บังไม่อยู่ในสถานะให้น้ำหนักหรือหักล้าง เพียงต้องการให้พวกเรารู้ว่ามันเปนปัญหาที่ ขัดแย้งในหมู่อะฮฺลุซซุนนะฮฺมา 1400 กว่าปีแล้ว

3.จากหลักฐานที่มีเราล้วนแต่ยกตำหรับตำราที่มีมาก่อนหน้าเรา(ซึ่งบังเองกะนำเสนอ) แต่บังขอเพิ่มเติมในตอนท้ายของเนื้อหาจากอุลามะอิแนวหน้ายุคนี้ เพราะเค้าคือผู้สืบทอดช่วงของความรู้ที่มีมาก่อนหน้าเรา

ขอให้อดทนนะครับ รอบังเสนอเป็นเรื่องๆไป...ไม่มีใครว่าใครดีกว่าใคร หรือเปนพวกไหน
เพียงต้องการให้เข้าใจ เพื่อจะได้วางตัวอย่างเหมาะสมครับ

วัสลาม

[dabdulla]

อัสลามุอลัยกุมครับ คุณอบูซุเบร และ คุณซุนนะห์คุง

ผมอยากทราบว่าตอนนี้ บทความของอาจารย์ปราโมชย์ และ ของเวปไซต์ซุนนะห์สติวเด้น
ไปถึงใหนแล้วครับ ผมไม่ค่อยว่างจริงๆ อยากทราบ


คุณอบูซุเบร ก็แสดงบทความไปเรื่อยๆ นะครับ ขอขั้นจังหวะนิดนึง

[ชาริค]

บังอะซันก็หงุดหงิดทำไม ผมเคยเป็นโต๊ะครู เคยเป็นนักบรรยายศาสนามาเมื่อหลายปีก่อน และเป็นฝ่ายที่เรียกตัวเองว่าซุนนะห์ และรังเกียจการกระทำบิดอะห์เหมือนกับรังเกียจอุจระและไม่ยุ่งเกี่ยวข้องแวะกับการกระทำบิดอะห์โดยเด็ดขาด ทั้งกินบุญบ้านคนตาย ตาลาเก็น อีซีกุโบร์ และอีกมากมาย هلم جراแต่ยอมรับว่าชอบการนำเสนอของabu-zubair มากๆและกำลังรอบทสุดท้ายของเขา เพราะดูลักษณะการนำเสนอ และผมพยายามหาเวลาไปเปิดหนังสือตามที่เขานำเสนอก็เห็นเป็นไปตามนั้น ผมมั่นใจว่าเขาจะไม่ฟันธงแต่น่าจะมี قول الراجح ไห้กับผู้อ่านทุกคนและถ้าเป็นอย่างนั้น สิ่งนั้นคือสิ่งที่มันขาดหายไปจากการบรรยาย หรือการนำเสนอของนักวิชาการในปัจจุบัน จึงชอบที่จะเห็นสิ่งนั้นกลับมาอีกครั้งหนึ่งโดยเฉพาะบนเวปมรดกอิสลามที่เป็นเวปที่เผยแพร่ซุนนะห์จริงๆ ผมไม่กลัวชาวซุนนะห์ไขว้เขวหรอกเพราะเรามีบรรทัดฐานที่มั่นคงอยู่แล้ว และการนำเสนอของabu-zubair ก็เป็นไปในเชิงวิชาการไม่ฝักไฝ่ฝ่ายใด แต่ที่น่าเป็นห่วงคือความรู้สึกของabu-zubair ที่อุตส่าห์หาข้อมูลมานำเสนอแต่กลับถูกกล่าวหาว่าเป็นอีแอบ เขาจะหมดกำลังใจหรือเปล่า อันนี้น่าเป็นห่วง

[sunnahkung]

[sunnahkung]

ประเด็นดังกล่าวที่ว่าเป็นประเด็นคีลาฟียะฮ์ผมและใครหลายๆคนทราบดีครับและโดยส่วนตัวผมเองก็มิได้seriousอะไรมากหรอกครับเพราะมันเพียงแค่ทัศนะที่ว่าได้หรือไม่โดยมีทั้งนักวิชาการที่ส่งเสริมและสนับสนุนดังที่บังและอ.อะสันได้นำเสนอไปแล้ว

ซึ่งผมก็ขอยืนยัน(จะให้นั่งยันนอนยันก็ได้นะ)ว่า

ประเด็นเรื่องอุทิศผลบุญถึงหรือไม่ถึงผู้ตายนั้นเป็นเรื่องรองและเป็นเรื่องของโลกแห่งวิญญาณ เป็นความลี้ลับที่อัลลอฮ์เพียงผู้เดียวทรงทราบ ต่อให้เรามานั่งถกเถียงกัน รับรองว่าเหนื่อยและเสียเวลาเปล่า

ข้อเท็จจริงที่เราควรจะพูดก็คือการอุทิศผลบุญให้ผูตายนั้น มีในหลักการศาสนาของเราหรือไม?หลักฐานว่าอย่างไร?อันนี้ซิเป็นเรื่องน่าคิด!!!อยากให้ทั้ง2ท่านนำเสนอประเด็นนี้มากกว่านะครับ

[sunnahkung]

คุยกันไปก่อนนะครับอาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์ผมคงไม่ได้เขามาคุยค้วยเพราะติดภารกิจ(พี่บ่าวShottของผมคงทราบดี)

แล้วจะกลับมาไล่อ่านหวังว่าคงได้อ่านประเด็นที่ผมตั้งแง่เอาไว้นะครับ อินชาอัลลอฮ์

[abu-zubair]

อัสลามุอลัยกุม

ซุนนะฮฺคุง ตอนนี้เรากลังคุยกันเรื่องหุกุ่มการอ่านอัลกรุอานโดยมอบผลบุญให้ผู้ตายนะครับ..

การได้มาซึ่งหุกุ่มนั้นซุนนะฮฺคุงถามหาหลักฐาน..บังเข้าใจว่าซุนนะฮฺคุงหมายถึง"นัศ" หรือ "ตัวบทน"นั่งเองใช่มั้ยครับ ปัญหาของมันคือ ความเข้าใจในตัวบทต่างหากหละครับ และการออกหุกุ่ม
ซึ่งในเรื่องจะได้นำมาเสนอภายหลัง แต่ขอให้ซุนนะฮฺคุง ค่อยๆอ่านไปนะครับ บังสัญญาว่า ทั้งหมดที่นำมาเสนอไม่แหกกรอบอะฮฺลุซซุนนะฮฺแน่นอนครับ...จะระมัดระวัง

ก่อนจากอยกาเสนอแนะแนวทางการพิจารณาเรื่องฟิกฮฺไว้นะครับ
เราจะต้องมีความรู้ความเข้าใจในเรื่องเหล่านี้..จึงจะปลอดภัยจากบรรดากลุ่มบิดอะฮฺทั้งหลาย

1. รู้ในหุกุ่มเรื่องนั้นๆ มัสอะละฮฺนี้ มุตฟัก หรือ มุคตะลัฟ ถ้ามุคตะลัฟ ใครกะใคร เมื่อไหร่ ปัจจัยต่างๆ
2. เข้าใจในเป้าหมาย
3.เข้าใจในกฎกติกาชัรอียะฮฺ
4.การรวม หรือ แยกมัสอะละฮฺต่างๆ
5.อุศุลลุ้ลฟิกฮฺ นำมาซึ่งหลักการ หลักเกณฑ์การดึงหุกุ่มได้อย่างถูฏต้อง
และอื่นๆ

ซุนนะฮฺคุงต้องทำความเข้าใจตามนี้ครับ...จึงจะเข้าใจในเรื่องอื่นๆได้ง่าย

วัสลาม