Moradokislam.org - ซูเราะห์อัตเตาบะห์ อายะห์ที่ 113

โดย อบูบาซิ้ล

“ไม่ใช่หน้าที่ของนบีและบรรดาผู้ศรัทธาในการขออภัยโทษให้แก่บรรดาผู้ตั้งภาคี แม้ว่าพวกเขาจะเป็นญาตใกล้ชิดกันก็ตาม หลังจากเป็นที่ชัดเจนแก่พวกเขาแล้วว่า พวกเขาคือชาวนรก”

อัลกุรอานอายะห์นี้ถูกประทานลงมาในเหตุการณ์ขณะที่อบูตอเล็บ ลุงของท่านนบีเจ็บหนักใกล้จะสิ้นชีวิต

และมีฮะดีษศอเฮียะห์ที่บันทึกเหตุการณ์ในครั้งนี้ไว้คือ

ขณะที่อะบูตอเล็บ เจ็บหนักใกล้ตาย ท่านนบีได้เข้าไปเยี่ยมและพบว่า ณ.ที่นั่นมีอะบูญะฮ์ อิบนิ ฮิชาม กับ อับดุลลอฮ์ อิบนิ อบีอุมัยยะห์ อิบนิ มุฆีเราะห์ ร่วมอยู่ด้วย, ท่านนบีได้กล่าวแก่อบูตอเล็บว่า

"โอ้ลุงเอ๋ย โปรดกล่าวว่า ลาอิลาฮาอิ้ลลัลลอฮ์ เป็นคำที่ฉันจะได้ยืนยันให้แก่ท่าน ณ.ที่อัลลอฮ์ ทว่าอบูญะฮ์ และอับดุลลอฮ์ อิบนิอะบีอุมัยยะห์ กล่าวแย้งว่า นี่อะบูตอเล็บ เจ้าจะทิ้งศาสนาของอับดุลมุตตอเล็บกระนั้นหรือ แต่ท่านนบีก็ยังคงเสนอถ้อยคำนี้ให้แก่อะบูตอเล็บโดยที่ทั้งสองก็คอยแย้งตลอดเวลา จนกระทั่งอบูตอเล็บยืนยันที่จะกล่าวตามพวกเขา คือยอมอยู่ในศาสนาของอับดุลมุตตอเล็บ และปฏิเสธที่จะกล่าวว่า ลาอิลาฮาอิ้ลลัลลอฮ์ ท่านรอซูลจึงได้กล่าวว่า ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ว่าฉันจะขอภัยโทษให้แก่ท่านอย่างแน่นอนตราบใดที่ฉันยังไม่ถูกห้าม"

ด้วยเหตุนี้พระองค์อัลลอฮ์จึงได้ประทานอัลกุรอานอายะห์นี้มา........”