กุหลาบที่เหี่ยวเฉา..(กับวาเลนไทน์)
กุ = ...สร้างขึ้น- --------หลาบ=... เข็ด
เหี่ยว=... ไม่มีค่าเลยครับ -----เฉา=... บอบช้ำ
ให้ความหมายโดย shabab kolbunsalim
ฉันอาจจะถูกเปรียบ..เหมือนดอกไม้....นี่อาจจะเป็นคำปรารภหนึ่งที่เหล่าบรรดาศรัทธาชนหญิงเราหลายๆคน ที่อาจจะเคยได้ยิน อาจจะเคยรับทราบจากคนรอบข้าง หรือจากศรัทธาชนอื่นๆที่เขานั้นได้เปรียบไว้อยู่ก่อนแล้ว.. อันเนื่องจากการที่ศาสนานั้น ออกมาปกป้อง ออกมายอมรับ ออกมาให้เกียรติ และให้ความคุ้มครองถึงคุณค่าที่มีอยู่ในตัวเธอด้วยกับความสวยงามที่มีอยู่ก่อนแล้ว.....
โอ้ศรัทธาชนหญิงเอ๋ย เราลองมาหันดูตัวเองซิ๊ ว่าวันนี้... ฉันถูกผู้ชายเปรียบเปรยด้วยดอกสีอะไรหรือ ดอกชนิดไหนหรือและในรูปแบบใดหรือ......หรือฉันถูกเปรียบเปรยด้วยดอกไม้ที่อยู่ในแจกัน ในที่ๆถูกห่อหุ้มเป็นอย่างดีครับ.....หรือฉันถูกเปรียบเปรยด้วยดอกไม้ที่ใครจะยื่น ใครจะส่ง ใครจะเปลี่ยนมือก็เป็นได้ ทำได้ง่ายเพียงนั้นหรือ.....หรือฉันจะถูกเปรียบเปรยเพียงแค่ดอกไม้หนึ่งที่อยู่ริมทาง...ที่ใครต่อใคร เค้าเดินผ่าน เค้าเด็ดดม เค้าเชยชม แล้วทิ้งไปก็ทำได้อย่างนั้นหรือ...
ฉะนั้นแล้ว เมื่อเราได้คำตอบ เมื่อเราพบเจอ...ถึงคำเปรียบที่เรานั้นเป็นอยู่ ด้วยกับการกระทำสิ่งเหล่านั้นไป อันเนื่องจากความไม่รู้ ความหน้ามืดตามัวเพียงชั่วขณะหนึ่งแล้วไซร์..มันจะเป็นการควรอีกหรือ..ที่เราจะนิ่ง..เราจะเฉย..และจะยังไม่คิดที่จะถีบตัวเองให้มันมีค่า..มีเกียรติ มี่ค่ามากกว่าสิ่งที่เป็นอยู่ ซึ่งบรรดาชายนั้นเขาได้เปรียบไว้ครับ...โอ้ศรัทธาชนเอ๋ย...เราไม่อยากเปรียบได้ดั่งเพชรอันล้ำค่าหรือ.. ที่ใครๆเค้าไม่อวดเพชรชิ้นนี้ให้กับใคร!
ดังนั้น
.. .เธอ..และเธอ..และเธอทั้งหลายครับ.....ลองมองภาพของสังคมหนุ่มสาวมุสลิมของเราดูซิ นั่นเขาถูกเปรียบเหมือนอะไรหล่ะ จะเป็นดอกไม้ได้ไหม จะเป็นเพชรได้ไหมครับ..หรือเขานั้นจะเป็นแค่ของเล่นชิ้นหนึ่งครับ....ที่ใครเค้าเด็ดดม ใครเค้าเชยชม...เมื่อไหร่ก็ได้..ตอนไหนก็ได้..ตามที่ต้องการ เมื่อไหร่ที่ต้องการ..ก็เพียงใช้คำพูดหนึ่งหว่านล้อมไม่กี่คำ บวกกับสิ่งที่มาคอยยั่วยุทุกชั่วขณะ ไม่นานเธอก็หมดความละอายที่จะตอบปฏิเสธ...ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาก็ถูกสร้างขึ้น...ด้วยกับการที่เรียกความสัมพันธ์นั้นว่า มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่ ...แฟน.....จนวันหนึ่งเขารู้สึกเบื่อดอกไม้ดอกนี้ เขาก็พร้อมที่จะสลัดทิ้ง อย่างง่ายดายเหมือนที่เขาได้มาอย่างง่ายเช่นเดียวกัน
ถึงตอนนั้น แม้เธอจะถูกเปรียบเหมือนกุหลาบแดง กุหลาบขาวก็ตามแต่ แต่เธอ ก็เป็นได้เพียงกุหลาบที่เหี่ยวเฉา. ไม่มีค่าเลยครับ...ไม่มีเกียรติเลยครับ และท้ายที่สุดแล้ว เธอก็ต้องบอบช้ำ เธอก็ต้องไร้ค่า เธอก็ต้องเสียใจ และเธอก็ต้องหลาบจำ เพราะชายที่เธอหลงคารม ชายที่เธอเคยเดินควงไปไหนต่อไหนแล้ว เขาก็ไปเลือกหญิงที่เป็นเพชรซิ เขาจะเลือกเธอหรอ!ให้เป็นแม่ของลูก เป็นภรรยาที่ดีของเขา....หากเธอนั้นได้อวดโฉมมาก่อนแล้ว..อวดค่ามาก่อนแล้วครับ..เขาไม่เลือกหรอกนะครับเพราะ เธอเปรียบได้กับ..กุหลาบที่เหี่ยวเฉาแล้ว อันเนื่องจาก ถูกชายที่ไหนก็ไม่รู้เค้าเชิญชม เค้าเด็ดดม เค้าสัมผัส และเดินควงเมื่อเทศกาลหนึ่งนั้นมาถึงครับ..
ถามตัวเองสักนิด... โอ้ศรัทธาชนหญิงเอ๋ย
......วันนี้!ฉันคบกับใคร ฉันเลือกคนไหน...
แล้ว..ฉันจะยอมหรอ..ที่จะให้ใครเค้าเด็ดดม..เค้าเชยชมเพื่อให้พ้นวันหนึ่ง..คือวันแห่งการเสียเกียรติครับ...มันคุ้มน่ะหรือ....หากเธอจะเป็นเช่นนั้นครับ. เป็นดั่งกุหลาบที่เหี่ยวเฉาครับ.จงตระหนักและรำลึกกันเถิดครับพี่น้องหญิงเอ๋ย.......
*------------*
©2004
