อนุรักษ์มรดกอิสลาม

[asan]

การดะอวะฮนั้น ต้องทำหน้าที่ 2 ส่วนคือ

หนึ่ง – เชิญชวนไปสู่ความดี
สอง – ห้ามปรามในสิ่งที่ไม่ดี
ดำรัสของอัลลอห์ ตะอาลา ว่า

وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ

ความว่า “และจงให้มีขึ้นจากพวกเจ้า ซึ่งคณะหนึ่งที่จะเชิญชวนไปสู่ความดี และใช้ให้กระทำสิ่งที่ชอบ และห้ามมิให้กระทำสิ่งที่มิชอบ และชนเหล่านั้นแหละพวกเขาคือผู้ได้รับความสำเร็จ”- (ซูเราะห์ อาละอิมรอน อายะห์ 104)
คำว่า “อัลมะอรูฟ” อิบนุญะรีร ปราชญ์ตัฟสีรชาวสะลัฟ อธิบายว่า

يَأْمُرُونَ النَّاسَ بِاتِّبَاعِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَدِينِهِ الَّذِي جَاءَ بِهِ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ

หมายถึง ใช้มนุษย์ปฏิบัติตามมุหัมหมัด ศอ็ลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม และศาสนาของเขา ที่เขาได้นำมันมาจากอัลลอฮ - ดู ตัฟสีรอัฏฏอ็บรีย์ เล่ม 7 หน้า 91

เพราะฉะนั้น ถ้าเชิญชวน(ดะฮวะฮ) ให้ตามอัลกุรอ่านและอัสสุนนะฮ ถือว่าตรงตามเจตนารมณ์การดะอฺวะฮในอิสลาม
ส่วนคำว่า “อัลมุงกัร” นั้นคือ

اسم جامع لكل ما عرف بالشرع قبحه، من معصية الله تعالى وظلم عباده

คือ ชื่อรวมสำหรับทุกสิ่งที่ ที่ถูกรู้จักด้วยบทบัญญัติว่า มันไม่ดี จากการฝ่าฝืนต่ออัลลอฮ และการอธรรมต่อบรรดาบ่าวของพระองค์
ท่านร่อซูล ได้กล่าวอีกว่า

مَنْ رَأَى مِنْكُمْ مُنْكَرًا فَلْيُغَيِّرْهُ بِيَدِهِ فَإِنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَبِلِسَانِهِ فَإِنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَبِقَلْبِهِ
وَذَلِكَ أَضْعَفُ الإِِيمَانِ

“ใครที่พบเห็นของชั่วใดๆแล้วเขาก็จงทำการขัดขวางความชั่วนั้นด้วยมือของเขา หากไม่สามารถก็ให้ใช้วาจา
และยังไม่สามารถก็ด้วยใจ และนี่แหละเป็นการศรัทธาที่ต่ำที่สุด”- รายงานโดยมุสลิม
เพราะฉะนั้น การดะอฺวะอ ถ้าไม่ชี้ถูกว่า ถูก ไม่ ชี้ผิดว่าผิด แล้วจะทำให้กลุ่มเป้าหมายเจอสัจธรรมได้อย่างไร

คนทำหน้าที่ดะฮวะฮจะต้องรู้ด้วยว่า อะไรถูก อะไรผิด อะไรดี อะไรไม่ดี

وَسَمِعَ ابْنُ مَسْعُودٍ رَجُلًا يَقُولُ : هَلَكَ مَنْ لَمْ يَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَلَمْ يَنْهَ عَنِ الْمُنْكَرِ ، فَقَالَ ابْنُ مَسْعُودٍ هَلَكَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْ بِقَلْبِهِ الْمَعْرُوفَ وَالْمُنْكِرَ ، يُشِيرُ إِلَى أَنَّ مَعْرِفَةَ الْمَعْرُوفِ وَالْمُنْكِرِ بِالْقَلْبِ فَرْضٌ لَا يَسْقُطُ عَنْ أَحَدٍ فَمَنْ لَمْ يَعْرِفْهُ هَلَكَ .

อิบนุมัสอูด ได้ยินชายคนหนึ่ง กล่าวว่า “ ผู้ที่ไม่กำชับให้ทำความดี และไม่ห้ามปรามจากความชั่วนั้น จะพินาศ แล้ว อิบนุมัสอูด กล่าวว่า “ ผู้ที่หัวใจของเขาไม่รู้จัก ความดีและความชั่ว นั้น พินาศ และเขาได้ชี้ให้เห็นว่า การร้จักความดีและความชั่ว ด้วยหัวใจนั้น เป็นฟัรดู ที่ไม่อาจจะหลุดพ้นไปจากคนใดได้ ดังนั้น ใครไม่รู้จักมัน เขาก็พินาศ
- ดู ญามมิอุลอุลูม วัลหิกัม ของอิบนุเราะญับ เล่ม 2 หน้า 245
...............................
คนเราต้องรู้ว่าอะไรผิด อะไรถูก เพราะเป็นหน้าที่จะต้องศึกษา โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้เผยแพรศาสนา
อัลลอฮใช้คำว่า “จงให้ส่วนหนึ่งจากพวกเจ้า” แสดงให้เห็นว่า ผู้ที่จะไปชี้นำคนนั้น ต้องมีคุณสมบัติพร้อม
ไม่ใช่ใครก็ได้

อิบนุญะยะรีร กล่าวว่า

عَنِ الضَّحَّاكِ : " وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ " ، قَالَ : هُمْ خَاصَّةُ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ ، وَهُمْ خَاصَّةُ الرُّوَاةِ

จากอัฏเฎาะหาก เกี่ยวกับอายะฮที่ว่า “และจงให้มีขึ้นจากพวกเจ้า ซึ่งคณะหนึ่งที่จะเชิญชวนไปสู่ความดี และใช้ให้กระทำสิ่งที่ชอบ และห้ามมิให้กระทำสิ่งที่มิชอบ” เขากล่าวว่า พวกเขา คือ บรรดาเศาะหาบะฮรซูลุลลอฮ เป็นการเฉพาะและพวกเขา คือ บรรดาอัรรูวาต เป็นการเฉพาะ – ดู ตัฟสีร อัฏฏอ็บรีย์ เล่ม 7 หน้า 92

คำว่า “อัรรูวาต” หมายถึง บรรดามุญาฮิดีนและบรรดาผู้มีความรู้(อุลามาฮ
ดังที่อิบนุกะษีร อธิบายไว้ว่า

قَالَ الضَّحَّاكُ : هُمْ خَاصَّةُ الصَّحَابَةِ وَخَاصَّةُ الرُّوَاةِ ، يَعْنِي : الْمُجَاهِدِينَ وَالْعُلَمَاءَ .

อัฎเฎาะหาก กล่าวว่า พวกเขา คือ บรรดาเศาะหาบะฮ เป็นการเฉพาะและพวกเขา คือ บรรดาอัรรูวาต เป็นการเฉพาะ หมายถึง บรรดามุญาฮิดีนและบรรดาผู้มีความรู้(อุลามาฮ – ดูตัฟสีร อิบนุกะษีร เล่ม 2
หน้า 109
............
เพราะฉะนั้น คนที่ทำหน้าดะอฺวะฮจะต้องเป็นผู้ที่มีความรู้ ลองคิดดู ก็แล้วกันว่า ถ้าไม่มีความรู้ ไม่เข้าใจศาสนา ลองนึกดูก็แล้วกันว่า “ถ้าคนตาบอด จูงคนตาบอด “ ผลจะเป็นอย่างไร